Με κεντρικό υπόβαθρο έναν ελαιώνα αιώνων και μια εντυπωσιακή παραλία στην περιοχή «Μεσογγή» της Κέρκυρας, διαμορφώθηκε η ξενοδοχειακή μονάδα με 120 σουίτες και κοινόχρηστα κτίρια – κτίριο υποδοχής, εστιατόριο, χώροι spa, αναψυκτήριο και κατάστημα- συνολικής δόμησης 7.350 m² σε έκταση συνολικού εμβαδού 26.500 m², ήπιας κλίσης, έντονης βλάστησης και άμεσης πρόσβασης στη θάλασσα. Στόχος, η δημιουργία μιας ξεχωριστής εμπειρίας φιλοξενίας σε ένα ιδιαίτερο φυσικό τοπίο με υψηλή άνεση, λιτότητα και διακριτική πολυτέλεια. Η έκταση διακρίνεται σε δύο σχεδιαστικές ζώνες – τη ζώνη του Ελαιώνα και τη ζώνη της παραλίας – διαχωριζόμενες από κοινοτικό δρόμο.

Αυθεντική Εμπειρία Φιλοξενίας στον Ελαιώνα

Στη ζώνη του ελαιώνα, όπου τα γλυπτικά δέντρα αποτελούν σημείο αναφοράς, δημιουργείται ένας «οικισμός» αυτόνομων σουιτών με ιδιωτική αυλή και πισίνα, με στόχο ένα ελαιόδεντρο να αντιστοιχεί σε κάθε αυλή. Βασικό σχεδιαστικό εργαλείο αποτελεί το σύστημα παράλληλων πετρόχτιστων τοίχων ύψους έως 2.70m που οργανώνει τις σουίτες, προσφέροντας απόλυτη ιδιωτικότητα και άμεση προσβασιμότητα.

Προσαρμογή στην Οργανική Διάταξη του Τοπίου

Ο ευέλικτος σχεδιασμός των σουιτών, συνολικά 10 διαφορετικών τυπολογιών, επιτρέπει στο σύστημα των κτιρίων να προσαρμοστεί στην οργανική διάταξη του ελαιώνα και να αποφευχθεί η τυποποίηση. Αντί ενός μεγάλου κτιριακού όγκου, που πολεοδομικά θα μπορούσε να υποστηριχθεί, οι αυτόνομες μονάδες μικρής κλίμακας επιλέχθηκαν ως βέλτιστη λύση για να συνδιαλέγονται διακριτικά με το φυσικό τοπίο. Οι καθαροί, λιτοί όγκοι των σουιτών και του κτιρίου υποδοχής ξεπροβάλλουν ανάμεσα στα δέντρα και εναλλάσσονται με πετρόχτιστους τοίχους, μονοπάτια, ιδιωτικές και κοινόχρηστες πισίνες, αυλές και πλατώματα.

Σύγχρονη Αρχιτεκτονική στην Παραλία

Οδεύοντας προς τη ζώνη του παράλιου μετώπου, το οπτικό πεδίο ανοίγει προς τη θέα της θάλασσας. Το εστιατόριο, το παλαιό ελαιοτριβείο -πλέον, κατάστημα και αναψυκτήριο– όπως και οι σουίτες, τοποθετούνται στη ζώνη αυτή και σχεδιάζονται με σημείο αναφοράς τη θάλασσα και την ανεμπόδιστη θέα.

Μοντερνιστική Αρχιτεκτονική Γλώσσα

Η μοντερνιστική αρχιτεκτονική γλώσσα συνδιαλέγεται με στοιχεία τοπικής μορφολογίας –τη λιτότητα της μορφής και την καθαρότητα των όγκων. Ξύλινες πέργκολες και έντονη φύτευση προσφέρουν σκίαση στους εξωτερικούς χώρους. Οι χρωματισμοί των υλικών είναι γαιώδεις, ενώ διατηρείται μια απλή, καθαρή παλέτα που απαρτίζεται από λιθοδομές, εμφανές σκυρόδεμα, φυσικά επιχρίσματα, ξύλα και μέταλλα ώστε να αφομοιωθεί περεταίρω η επέμβαση στο φυσικό τοπίο.
Έχοντας ως γνώμονα του σχεδιασμού τη δημιουργία ενός χώρου φιλοξενίας λιτού αλλά υψηλού επιπέδου, που να αλληλεπιδρά με τον φυσικό πλούτο του ελαιώνα και της θάλασσας, δημιουργήθηκε η ξενοδοχειακή μονάδα ως μέρος όπου ο επισκέπτης μπορεί να αισθανθεί μοναδικός, όπως και το κάθε ελαιόδεντρο που έχει διατηρηθεί με σεβασμό.