Ένας γραμμικός χώρος γραφείων κάμπτεται οργανικά σε κάτοψη, δημιουργώντας μία μεγάλη, φυτεμένη αυλή στο εσωτερικό του. Με την τομή να κυμαίνεται από τα δύο έως τα τέσσερα εσωτερικά επίπεδα, τα δάπεδα των γραφείων ανασηκώνονται από το έδαφος νοτιοδυτικά και νοτιοανατολικά, διευκολύνοντας τον φυσικό δροσισμό με τον νοτιοδυτικό άνεμο, διαμέσου της αυλής.

Η βορειοανατολική και βορειοδυτική γωνία του κτιρίου επίσης ανασηκώνεται, δημιουργώντας ιδιόμορφους όγκους στα δύο άκρα που επιτρέπουν την οπτική επικοινωνία ανάμεσα στους ορόφους, όπου βρίσκονται μια καφετέρια και βιβλιοθήκη.

Η εσωτερική κυκλοφορία τοποθετείται περιμετρικά της αυλής, επιτρέποντας τη θέα του τοπίου κατά τη μετακίνηση, ενώ η εξωτερική κίνηση απολαμβάνει τη θέα των περιμετρικών κήπων.

Το σχήμα του κτιρίου σχηματίζει δύο μακριές πλευρές με βορινό προσανατολισμό και σκίαστρα υπό γωνία στις υπόλοιπες όψεις που προσανατολίζουν τους εσωτερικούς χώρους προς τον βορρά. Ο προσανατολισμός διευκολύνει τον έμμεσο φωτισμό καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας, βοηθώντας στην ενεργειακή αυτονομία του κτιρίου.

Οι αρχές του σχεδιασμού έχουν αναφορές στις παραδοσιακές κατοικίες με αυλή, έχοντας ως αποτέλεσμα ποικιλία χώρων ως προς τον όγκο και τον προσανατολισμό, ενώ επιτρέπουν τη σύνδεση του εσωτερικού με το εξωτερικό.