‘Πύργος’ Café-bar

Ο Δημοτικός Πύργος στην πλατεία Ψηλών Αλωνίων, μια από τις δύο κεντρικές της πόλης που διαμορφώθηκε γύρω στο 1920-30, αποτελεί ιστορικό τοπόσημο του Αιγίου, προσφέροντας πανοραμική θέα στον Κορινθιακό Κόλπο και το λιμάνι.
Ο Πύργος 100m2 προϋπήρχε της πλατείας, κτισμένος στις αρχές του 1900, ενώ λειτούργησε ως μετεωρολογικός σταθμός και δημοτικό καφενείο προ και μεταπολεμικά. Είναι ο μικρότερος νεοκλασσικός πύργος στην Ελλάδα, με νεογοτθικά παράθυρα και νεομεσαιωνική κατασκευή και θεωρείται πιθανόν να έχει σχεδιαστεί από μαθητές του Ερνέστου Τσίλλερ, ο οποίος υλοποίησε μια σειρά δημόσιων έργων στο Αίγιο εκείνη την περίοδο.
Η ανακαίνιση έγινε με σεβασμό στο μνημείο, με στόχο την αναζωογόνηση και την ένταξή του στη σύγχρονη ζωή της πόλης, τη νέα χιλιετηρίδα.
Η βόρεια και δυτική πλευρά του ισογείου παραμένουν ανοιχτές στον κοινό, συνδέοντας άμεσα τον εσωτερικό χώρο με την πλατεία. Η ανατολική και η νότια πλευρά εξυπηρετούν το bar με μια ράμπα AMEA προς τα WC αντίστοιχα. Η διάταξη σε Γ του bar αφήνει ελεύθερο τον εσωτερικό χώρο .
Μια ξεχωριστή είσοδος στην νοτιοδυτική γωνία οδηγεί, μέσα από μια πέτρινη κλίμακα, στον -ως πρόσφατα αχρησιμοποίητο- χώρο του roof garden, με ανεμπόδιστη πανοραμική θέα.
Η διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου γίνεται σε σταδιακές ζώνες, με ψηλούς πάγκους και σκαμπό κοντά στον Πύργο, χαμηλά τραπεζοκαθίσματα και lounge καναπέδες σε μεγαλύτερη απόσταση, και ένα υπαίθριο μπαρ ανάμεσά τους. Η επιμήκης διάταξη στον άξονα Βορρά-Nότου τονίζει την σχέση του Πύργου με την ανοιχτή θέα, ενώ το ακανόνιστο σχήμα δημιουργεί επί μέρους γωνιές συγκέντρωσης, γύρω από ένα ελαιόδεντρο, υπενθυμίζοντας το “Αγνάντιο” – όπως ονομαζόταν στα τέλη του 19ου αιώνα ο χώρος της πλατείας.

Νίκος Μουρίκης