Bella Gama | Σταθμός Μεταφορών στην Πάτρα

Αντίθετες υλικότητες

Ο σταθμός μεταφορών Bella Gamma του 1910 αποτελεί εμβληματικό κτήριο της πόλης και βρίσκεται παραλιακά στη συμβολή των οδών Όθωνος-Αμαλίας & Γεροκωστοπούλου, με μία είσοδο στην κάθε πλευρά. Το κτίριο ανακαινίζεται 123 χρόνια μετά, διατηρώντας την ίδια χρήση και στεγάζοντας το κέντρο διαλογής και μεταφορών της εταιρίας Καϊμακάς.

Εξωτερικό κέλυφος

Κατά την κατασκευή, ο νεοκλασικός χαρακτήρας του κτιρίου διατηρείται, ενώ πραγματοποιούνται οι ελάχιστες δυνατές παρεμβάσεις σε μια προσπάθεια αναβίωσης και ανάδειξης της πρωταρχικής δομής. Αφαιρούνται τα πρόσθετα διακοσμητικά και δομικά στοιχεία όπως επιγραφές καθώς επίσης και όλες οι μεταποιήσεις που άφησαν αποτύπωμα στις όψεις του κτιρίου. Το χαρακτηριστικό μεταλλικό στέγαστρο διατηρείται και επενδύεται με γυαλί, προσδίδοντας άπλετο φυσικό φως στο εσωτερικό και ταυτόχρονα δρα ως αναφορά στο αρχικό στέγαστρο του σταθμού. Οι νέες σημάνσεις τοποθετούνται διακριτικά στις δύο πλευρές των δρόμων, προβάλλοντας την εταιρική ταυτότητα χωρίς να επισκιάζουν την υφιστάμενη αρχιτεκτονική του κτιρίου.

Εσωτερική οργάνωση

Η χωροταξική οργάνωση καλύπτει τις δύο βασικές ανάγκες της εταιρίας. Στο τμήμα που βρίσκεται σε άμεση επαφή με τη λεωφόρο, πραγματοποιείται όλη η κύρια διαδικασία φορτο-εκφόρτωσης των μεγάλων δεμάτων, με αποτέλεσμα ο χώρος να διαμορφώνεται ως καθαρά λειτουργικός. Υφιστάμενα διαχωριστικά και διακοσμητικά στοιχεία καθαιρούνται, αναδεικνύοντας το συνολικό διπλό ύψος, ενώ ταυτόχρονα συντηρείται η ξύλινη στέγη. Ένα υφιστάμενο, μικρό πατάρι χρησιμοποιείται για την επιτήρηση της διαδικασίας μεταφορών.

Το τμήμα του κτηρίου που βρίσκεται επί της οδού Γεροκωστοπούλου, σχεδιάζεται με σκοπό να καλύψει τις επιπλέον υπηρεσίες και βοηθητικούς χώρους της εταιρίας. Το υφιστάμενο κομμάτι ήταν υποβαθμισμένο, με χαμηλό ύψος και φανερά ελλιπές φυσικό φωτισμό οδηγώντας στην καθαίρεση ενός μεγάλου τμήματος του παταριού έτσι ώστε να δημιουργηθεί χώρος διπλού ύψους που ενισχύεται με φυσικό φωτισμό από τον φεγγίτη που προϋπήρχε στη στέγη. Το τμήμα του παταριού που διατηρείται, σχεδιάζεται ως χώρος διαλείμματος με κουζίνα και τραπεζαρία για τους εργαζομένους.

Υλική παλέτα

Η μεταβαλλόμενη υλικότητα του έργου παίζει χαρακτηριστικό ρόλο στον συνολικό σχεδιασμό. Πιο συγκεκριμένα, το ιστορικό αυτό κτίριο διαχωρίζεται αισθητικά σε τρία επίπεδα: ένα ραφιναρισμένο εξωτερικό κέλυφος, ένα εσωτερικό “ακατέργαστο” τμήμα, στο οποίο διατηρούνται οι υφιστάμενες φθορές και υλικότητες, και τέλος ένα εσωτερικό τμήμα καθαρό και σύγχρονο που χρωματίζεται ομοιόμορφα με τους τόνους της εταιρικής ταυτότητας και συμβάλει στον σαφή διαχωρισμό των δύο εσωτερικών τμημάτων.