Το έργο επιδιώκει να αποτελέσει το κατάλληλο σκηνικό προβολής ρούχων και προϊόντων της εταιρίας, τόσο μέσω της χωρικής οργάνωσης στην οποία πρωταγωνιστεί ένας καμπύλος τοίχος, όσο και μέσω της επιλογής συγκεκριμένων υλικών όπως το γυαλί, το μάρμαρο και το ξύλο.

Η έμφαση στην ιδέα της ταλάντωσης, τόσο ως κίνηση όσο και ως έλλειψη βαρύτητας, επιτρέπει την απόδοση «ζωής» στα ίδια τα υφάσματα.

Ένας ημιδιαφανής καμπύλος τοίχος διαμορφώνει αμφίπλευρα τους επιμέρους χώρους, οργανώνοντας τυχαίες οπτικές φυγές μεταξύ τους. Οι γυάλινοι σωλήνες που αιωρούνται από την οροφή επιτρέπουν διαμπερότητα ή ιδιωτικότητα, ανάλογα με τις ανάγκες των χρήσεων και τη θέση του παρατηρητή.

Οι τοίχοι είναι κυματιστοί, ενώ το γυάλινο διαχωριστικό και η μαρμάρινη ταμπέλα πτυχώνονται προσφέροντας μια αίσθηση πλαστικότητας που αναφέρονται στις ποιότητες της ελληνικής αρχιτεκτονικής της αρχαιότητας. Ο έμμεσος φωτισμός και ο καθρέφτης στο βάθος στοχεύουν στη δημιουργία μιας οπτικής ψευδαίσθησης, που ενισχύει τη διαμπερότητα.

Η γεωμετρία, η επιλογή των υλικών και η οπτική ψευδαίσθηση επιχειρούν να συνθέσουν έναν χώρο με έντονο το στοιχείο της ροϊκότητας.