Η οικία στο μέσο μιας μπανανοφυτείας κοντά στην περιοχή Θαλασσινές Σπηλιές στην Πέγεια της Πάφου, διαθέτει ανοιχτούς χώρους που προσδιορίζονται από τους εξωτερικούς τοίχους και επεκτείνονται πέρα από το εσωτερικό του κτιρίου και ανάμεσα στα δέντρα.
Η διάταξη του ισογείου είναι επικεντρωμένη γύρω από τη στενόμακρη πισίνα. Η κουζίνα και το καθιστικό βρίσκονται στη μια πλευρά και συνδέονται με τη βιβλιοθήκη στην άλλη πλευρά της πισίνας μέσω ενός γυάλινου διαδρόμου, ο οποίος εφάπτεται με το πλάτος της πισίνας. Με αυτό τον τρόπο το νερό γίνεται κεντρικό στοιχείο της ζωής του σπιτιού.
Ο διαχωρισμός της βιβλιοθήκης από το υπόλοιπο σπίτι υπογραμμίζει τη λειτουργία της ως ιδιωτικός χώρος που χρησιμοποιείται και ως γραφείο. Διατηρεί ξεχωριστή πρόσβαση στον κήπο, με τοίχους από εμφανές σκυρόδεμα να αναδεικνύουν τους εξωτερικούς χώρους και να δημιουργούν χτιστούς πάγκους. Η τοπιοτέχνηση περιλαμβάνει λασάνια για φύτευση και καταρράχτη προς την πισίνα, που ζωντανεύουν τον κήπο.
Αντίστοιχες λεπτομέρειες βρίσκονται και στο εσωτερικό, με κουφώματα σε τοίχους να δημιουργούν οριζόντιες επιφάνειες για αντικείμενα, συσκευές ή καθίσματα και εσωτερικά λασάνια με βότσαλα. Η χρήση beton σε πάτωμα, τοίχους και οροφή προσδίδει δημόσιο χαρακτήρα στους χώρους, με κάποιες επιφάνειες επιλεκτικά χρωματισμένες λευκές. Στη βιβλιοθήκη ο ένας τοίχος μετατρέπεται σε ξύλινα ράφια σε διάταξη με σύνθεση που θυμίζει αρχιτεκτονική πρόσοψη.
Ο πρώτος όροφος αποτελείται από δύο σουίτες υπνοδωματίων, η κάθε μία σε ξεχωριστό όγκο, χωρίς κοινούς τοίχους. Σχεδιαστικά δεν ακολουθούν τη διάταξη του κάτω ορόφου, αλλά παίρνουν δική τους μορφή και διαφοροποιούνται σαν όγκοι στην όλη σύνθεση.
Η επιλογή των υλικών είναι περιορίζεται σε σανιδωτό beton, ξύλο κόντρα πλακέ και λευκό επίχρισμα, με μεγάλα διπλά παράθυρα που επιτρέπουν την είσοδο άπλετου φωτός και τη θέα προς την περιοχή της πισίνας, τους κήπους και τη φυτεία στο βάθος. Ο πάνω όροφος είναι ντυμένος με ξύλο και αντιτίθεται οπτικά με το μπετονένιο ισόγειο, δημιουργώντας μια ένταση μεταξύ μορφών και υλικών.