Στόχοι της οµάδας µελέτης ήταν να συντεθεί ένα κτίριο που να είναι αναγνωρίσιµο, χωρίς όµως στοιχεία εντυπωσιασµού, η µορφή του οποίου να προέρχεται από την ανάγνωση της λειτουργίας του στην όψη, από την ανάδειξη του κατασκευαστικού συστήµατος, της οικοδοµικής και της διάρθρωσης των αρχιτεκτονικών στοιχείων από τα οποία αποτελείται.
Βασικός στόχος εντέλει ήταν να εφαρµοσθούν, σήµερα, οι αρχές του µοντέρνου κινήµατος, που άλλωστε διέπουν διαχρονικά την υγιή και καλή αρχιτεκτονική. Καθοριστική για την πρόταση ήταν η γειτνίαση µε ένα κτίριο της δεκαετίας του ’30 που σηµάδεψε την ελληνική αρχιτεκτονική, το γνωστό κτίριο του Γ. Κοντολέοντα στην συµβολή της λεωφόρου Βασ. Σοφίας και της οδού Λαµψάκου.
Όλα τα υλικά που χρησιµοποιήθηκαν είναι άβαφα, στο φυσικό τους χρώµα, και αυτό που τα διαφοροποιεί είναι η υφή τους. Το µοναδικό χρωµατιστό στοιχείο, είναι η κόκκινη πόρτα της αυλής που συνδέει το κτίριο µε το δρόµο και σηµαίνει την κύρια είσοδο σε αυτό.





