Ωδείο Zubiaur

Το νέο Ωδείο Zubiaur, στην κοινότητα Amorebieta-Extano, στα περίχωρα του Μπιλμπάο, χτίστηκε ως αποτέλεσμα αρχιτεκτονικού διαγωνισμού που είχε διεξαχθεί το 2015.

Το κτίριο μετατρέπει τη μεσοτοιχία σε μια επιπλέον όψη, για να συμπληρώσει και να επιλύσει αρχιτεκτονικά την περίμετρο των εγκαταστάσεων που προϋπήρχαν. Ο τοίχος του γειτονικού γηπέδου ποδοσφαίρου διατηρείται και εντάσσεται, ενώ μετατρέπεται σε πρωταγωνιστή του έργου: γίνεται ορατός και τα στρώματα του χρόνου γίνονται αντιληπτά στις διαφορετικές φάσεις κατασκευής του, διατηρώντας την τοπική μνήμη και κληρονομιά.

Από τη στιγμή που αυτονομείται μορφολογικά το γειτονικό πολιτιστικό κέντρο, το Ωδείο λειτουργεί ως ανεξάρτητο στοιχείο, με σεβασμό προς την ορθοκανονικότητα και την αφαίρεση των υπόλοιπων εγκαταστάσεων αλλά ως κάτι διαφορετικό και αναγνωρίσιμο.

Η νέα όψη-μεσοτοιχία αποκολλάται για να δημιουργήσει μία αυλή στο επίπεδο του ισογείου και ένα κενό δίπλα στους πάνω ορόφους.

Το ισόγειο περικλείει ένα αίθριο που λειτουργεί ως σύστημα απορροής και δεξαμενή ομβρίων, σε περίπτωση πλημμύρας. Διατηρείται σε μικρή απόσταση από τη διαμήκη όψη ώστε να δημιουργείται ένας στεγασμένος χώρος κατά μήκος του επιπέδου και να τονίζεται η είσοδος.

Οι πάνω όροφοι συμπληρώνουν το πρόγραμμα, ενώ περικλείονται μέσα σε ένα τριώροφο κανονικό πρίσμα, παράλληλο προς την νέα όψη-μεσοτοιχία, ως φουρούσι. Οι συμπαγείς όροφοι μεγιστοποιούν την ωφέλιμη επιφάνεια, δημιουργώντας ένα χρήσιμο, αποτελεσματικό κουτί.

Για να μένει εντελώς ελεύθερη η κάτοψη, τα δομικά στοιχεία τοποθετούνται στην περίμετρο ενώ η όψη γίνεται αυτοφερόμενη. Το κλιμακοστάσιο τοποθετείται έξω από το πρίσμα, πίσω από υαλοστάσιο για μεγαλύτερη διαφάνεια. Οι σκάλες μετατρέπονται σε αρχιτεκτονική εμπειρία, προσφέροντας θέες προς το πάρκο, οριοθετώντας τις διαστάσεις του αιθρίου και τονίζοντας τον χαρακτήρα του κτιρίου ως επιμήκους, αφαιρετικού και ανεξάρτητου χώρου.

Javier de las Heras Solé

Adrià Goula