Η συντακτική ομάδα του ek magazine συγκέντρωσε δέκα αρχιτεκτονικά έργα, που έχουν παρουσιαστεί τόσο σε προηγούμενα έντυπα τεύχη όσο και στην ιστοσελίδα του περιοδικού. Τα έργα αυτά παρουσιάζουν εξαιρετικούς σχεδιασμούς υπόσκαφων κτιρίων.
Στην Αλυκή, στη νότια ακτή της Πάρου, διαδοχικοί χτισμένοι όγκοι ενσωματώνονται στο ανάγλυφο του εδάφους και εξαφανίζονται χωρίς να είναι ορατοί από ψηλά, δημιουργώντας ένα πέτρινο συγκρότημα κατοικιών μέσα σε ένα τοπίο άγριας ομορφιάς το οποίο διατηρήθηκε αναλλοίωτο. Κάτω από την οδό πρόσβασης, η ήπια πλαγιά διαμορφώνεται σε τρία επίπεδα από ξερολιθιά, κατάλοιπα ενός μακρινού, αγροτικού παρελθόντος. Η βλάστηση είναι πυκνή και χαμηλή, χαρακτηριστική της Πάρου. Η μοναδική αυτή τοπογραφία έγινε οδηγός σε ολόκληρη τη σύνθεση, με το κτίριο να κατασκευάζεται υπόσκαφο και τις στέγες να ενσωματώνονται στην πλαγιά. Προσεκτικά εκτελεσμένες σχισμές σηματοδοτούν τις εισόδους, τις βεράντες και τις σκιερές αυλές, προστατευμένες από τον άνεμο.
Η κατοικία βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Αντιπάρου, σε μια πλαγιά με θέα τη θάλασσα και τη Σίφνο. Αν και η έκταση του οικοπέδου είναι 8 στρέμματα, η κλίση του εδάφους, η επιθυμία για απόλυτη εκμετάλλευση της θέας σε όλους τους χώρους και η εναρμόνιση με το τοπίο, ήταν οι παράμετροι που οδήγησαν στην επιλογή της υπόσκαφης κατασκευής. Η πρόσβαση σχεδιάστηκε μέσω μιας σκάλας στην πίσω όψη, η οποία οδηγεί τον επισκέπτη από τον χώρο στάθμευσης στην κεντρική είσοδο. Πρώτη εικόνα από το εσωτερικό είναι το εκτεταμένο άνοιγμα με θέα προς τη θάλασσα, καδράροντας τη Σίφνο στο βάθος. Το καθιστικό και η κουζίνα οργανώνονται στον ίδιο ανοιχτό χώρο, κεντρικά, με τα υπνοδωμάτια εκατέρωθεν. Η διάταξη είναι γραμμική, ώστε όλα τα δωμάτια να έχουν θέα προς τη θάλασσα μέσα από μεγάλα, συρόμενα minimal κουφώματα, καθώς και άμεση πρόσβαση στην πισίνα που διατρέχει το κτίριο κατά μήκος.
Ο σχεδιασμός της κατοικίας φροντίζει για την ομαλή της ένταξη στο φυσικό περιβάλλον, που αποτελείται από απότομες πλαγιές γεμάτες με διάσπαρτους αγκαθωτούς θάμνους και όμορφους βραχώδεις σχηματισμούς. Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο του τοπίου, όμως, ήταν οι χαμηλοί τοίχοι από πέτρα χωρίς συνδετικό υλικό, που αποκαλούνται τοπικά ‘ξερολιθιές’ και δημιουργήθηκαν πριν από πολλά χρόνια για λόγους καλλιέργειας του εδάφους. Αυτοί οι τοίχοι, που δεν ξεπερνούν συνήθως το ένα μέτρο ύψους, δημιουργούσαν επίπεδες λωρίδες εδάφους παράλληλα με την πλαγιά και εκτείνονταν σε ολόκληρη την επιφάνεια του λόφου. Η τοποθεσία με τις ξερολιθιές ήταν η σπίθα της έμπνευσης.
Η σύγχρονη κατοικία βρίσκεται σε μια από τις αδόμητες παράκτιες περιοχές της Καλιφόρνιας με εξωτικό τοπίο άγριας ζωής, και αποτελεί παράδειγμα μιας ισορροπημένης οικιστικής ανάπτυξης και οικολογικής διατήρησης. Ο ξενώνας,170m2, χτίζεται σε μια απότομη πλαγιά, διατηρώντας ένα χαμηλό οπτικό και περιβαλλοντικό αντίκτυπο στο φυσικό τοπίο. Σχεδιασμένο ως ένα χαμηλό, μονώροφο κτίριο με πράσινη στέγη, η κατοικία προσδίδει πανοραμική θέα προς στον Ειρηνικό Ωκεανό καθώς και στους παρακείμενους λόφους, ενώ μια σειρά από εκτεταμένα επίπεδα σε πρόβολο αποτελούν χαρακτηριστικές αρχιτεκτονικές μορφές και παρέχουν άμεση θέα στο υποκείμενο φαράγγι. Σε μια προσπάθεια να αμβλυνθεί η γραμμή μεταξύ του δομημένου και του αδόμητου στοιχείου, η κατοικία σχεδιάζεται ως μια “γυάλινη χερσόνησος”, με γυάλινα ανοιγόμενα κουφώματα τριών κατευθύνσεων τα οποία ενσωματώνουν αρμονικά το κτίριο στο τοπίο. Η παλέτα των υλικών αποτελείται από εξαιρετικά ανθεκτικά στις καιρικές συνθήκες υλικά, όπως το μέταλλο, το εμφανές σκυρόδεμα και το γυαλί, ενώ τα έπιπλα και τα φωτιστικά είναι κατασκευασμένα από ζεστό ξύλο καρυδιάς.
H υπόσκαφη κατοικία βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Κέας, στη θέση ενός συγκροτήματος παλιών πέτρινων αποθηκών που ήταν χτισμένες πάνω στη θάλασσα, αξιοποιώντας τον απάγκιο όρμο για τη μεταφορά εμπορευμάτων με βάρκες. Μετά και την τελευταία της μετατροπή, σε εστιατόριο, οι χώροι του συγκροτήματος επανασχεδιάστηκαν στο σύνολό τους ώστε να εξυπηρετούν τις ανάγκες μιας ήσυχης καλοκαιρινής διαβίωσης, προστατευμένης μέσα στο έδαφος. Η πρόσβαση γίνεται από την ψηλότερη πλευρά του οικοπέδου, μέσα από μία ελαφριά ράμπα που οδηγεί στο εσωτερικό της γης, ορίζοντας τον κεντρικό άξονα κυκλοφορίας. Η γυάλινη περιστροφική πόρτα ανοίγει προς έναν εσωτερικό κήπο με υποβλητικό φωτισμό από την οροφή, στη θέση των σκοτεινών παλιών μαγειρείων. Στο σημείο αυτό η κίνηση διακλαδώνεται και έρχεται από τη μία πλευρά κοντά στην όψη, σε έναν ενιαίο χώρο διημέρευσης με κουζίνα, τραπεζαρία και καθιστικό που επικοινωνεί άμεσα με την αυλή μέσα από μεγάλα συρόμενα ανοίγματα, ενώ από την άλλη οδηγεί σε δύο ensuite υπνοδωμάτια, πίσω από έναν καμπύλο πέτρινο τοίχο με στενά, γραμμικά παράθυρα και κούπολες που φωτίζουν τους βοηθητικούς χώρους.
Η κατοικία στη θέση “Κοράκια”, στον δρόμο από την Παροικιά προς το αεροδρόμιο, εντάσσεται στο φυσικό τοπίο μιας πλαγιάς με θέα τα νησάκια και τις βραχονησίδες ανάμεσα στην Πάρο και την Αντίπαρο. Η μορφολογική αυστηρότητα που επιβάλλει η υπόσκαφη κατασκευή της, ο προσανατολισμός καθώς και η πανοραμική θέα προς τη δύση και το Αιγαίο, καθόρισαν τους βασικούς άξονες της αρχιτεκτονικής λύσης. Έτσι, οργανώθηκε ένα εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον το οποίο αποκαλύπτει σταδιακά τα μυστικά του, φέρνοντας τους κατοίκους σε διαρκή διάλογο με τον δομημένο χώρο και τη φύση. Μία υπόσκαφη κατοικία εξ ορισμού διαθέτει μόνο μία όψη. Κατά συνέπεια, η επιθυμία για πέντε en suite υπνοδωμάτια -ένα master bedroom, ένα master guest room και τρία απλά- καθώς και για ενιαίο χώρο διημέρευσης με καθιστικό, τραπεζαρία και κουζίνα, επέβαλαν τη γραμμική ανάπτυξη ώστε όλοι οι χώροι κύριας χρήσης να εκμεταλλεύονται την επιβλητική θέα που προσφέρει η τοποθεσία.
Το έργο τοποθετείται σε ένα ορεινό τοπίο καλυμμένο με άγριους θάμνους και ελαιόδεντρα στη Λευκάδα, προσφέροντας μια από τις ωραιότερες πανοραμικές θεάσεις του νησιού. Με βασική πρόθεση η κατοικία να σχεδιαστεί ως ένα “καταφύγιο πνευματικής ανάτασης“, η σύνθεση συγκροτήθηκε από υπόσκαφους και ημιυπέργειους όγκους που αλληλοσυντάσσονται στο οικόπεδο, μειώνοντας έτσι την ορατότητα της κατοικίας από τη θάλασσα. Το έργο αναπτύσσεται γραμμικά σε δύο επίπεδα, ακολουθώντας την καμπυλότητα του ανάγλυφου. Με την είσοδο στην κατοικία εκκινείται μια συνθήκη εξερεύνησης, όπου το βλέμμα στρέφεται προς το τοπίο και τις απαστράπτουσες αντανακλάσεις της θάλασσας. Οι καμπυλωτές γραμμές συνοδεύουν σταδιακά την ανακάλυψη των χώρων, ενώ βασικός στόχος του σχεδιασμού είναι η απρόσκοπτη επέκταση των εσωτερικών σε μια πληθώρα εξωτερικών ζωνών διημέρευσης, όπως οι βεράντες, οι ημιυπαίθριοι χώροι, η πλατεία της πισίνας και η αυλή.
Η υπόσκαφη κατοικία, αξιοποιώντας το ήπιο ανάγλυφο του εδάφους, βρίσκεται κρυμμένη στη θέση Βολίμες της Ζακύνθου, μέσα σε ένα τοπίο χαμηλής βλάστησης δίπλα στη θάλασσα. Βασική αρχή του σχεδιασμού ήταν η ενσωμάτωση του κτιρίου στην ιδιαίτερη μορφολογία του εδάφους, χωρίς να προκαλείται οποιαδήποτε αλλοίωσή της. Ο σχεδιασμός είχε ως κύριο στόχο την απόλυτη εκμετάλλευση της θέας προς τη θάλασσα από όλους τους χώρους της κατοικίας. Οι χώροι οργανώνονται κατά παράταξη με προσανατολισμό τη θέα, ενώ τα μεγάλα ανοίγματα ενισχύουν την οπτική επαφή με τη θάλασσα, την πισίνα αλλά και τον ευρύτερο περιβάλλοντα χώρο. Η τομή του εδάφους στην πίσω πλευρά του κτιρίου ενισχύει τη βιοκλιματική λειτουργία καθώς επίσης και τον φυσικό φωτισμό και αερισμό του. Η πισίνα, το υγρό στοιχείο της οποίας εκτείνεται σε μικρότερο βάθος μέχρι το σαλόνι, φιλοξενώντας στο εσωτερικό της ένα μικρό καθιστικό, βρίσκεται σε οπτική συνέχεια με τη θάλασσα.
H κατοικία, τριγυρισμένη από το γαλανό πανόραμα του Αιγαίου σε αρμονική συνύπαρξη με το φυσικό τοπίο της Σαντορίνης, αφηγείται την άγρια ομορφιά του τόπου που τη φιλοξενεί και τη σχέση του με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Η υπόσκαφη κατασκευή, που φωλιάζει στο γεωλογικό στρώμα της μινωικής τέφρας, χαρακτηρίζεται από την ανεπιτήδευτη ομορφιά των παραδοσιακών κατοικιών της Σαντορίνης, προσφέροντας παράλληλα όλες τις ανέσεις που απαιτεί η σύγχρονη διαβίωση και ελαχιστοποιώντας το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα. Η πρόσβαση πραγματοποιείται μέσω μιας ευρύχωρης βεράντας με γραμμική πισίνα υπερχείλισης, υποβαθμισμένα καθιστικά και jacuzzi. Με σεβασμό στην ακατέργαστη γοητεία του άγονου βραχώδους τοπίου και της καταγάλανης θάλασσας, η όψη αναδύεται ως ο μοναδικός ορατός όγκος και επενδύεται με τοπική μαύρη ηφαιστειακή σιδηρόπετρα. Κατά μήκος της εκτείνεται μια επιβλητική πέργκολα από φυσικό ιρόκο και λυγαριά που προστατεύει από τον έντονο δυτικό ήλιο, δημιουργώντας ένα καταφύγιο για χαλάρωση με θέα το Αιγαίο.
Τεύχος ek: 291 | Οκτώβριος 2024
Οι δύο ενοικιαζόμενες παραθεριστικές κατοικίες, καθεμία από τις οποίες περιλαμβάνει κοινόχρηστο χώρο διαβίωσης, τρία υπνοδωμάτια με ιδιωτικά λουτρά και ευρύχωρες υπαίθριες διαμορφώσεις με πισίνα, βρίσκονται σε επίμηκες επικλινές οικόπεδο σε εκτός σχεδίου περιοχή στην Κίσσαμο Χανίων, με δυτικό προσανατολισμό και θέα προς τη γνωστή τουριστικά αναπτυσσόμενη παραλία Φαλάσαρνα. Η μεγάλη κλίση του εδάφους και το επιβλητικό τοπίο, οδήγησαν στην κεντρική σχεδιαστική ιδέα της ένταξης των κατοικιών στο έδαφος, παράλληλα στην ακτογραμμή, με απρόσκοπτη θέα προς τη θάλασσα. Οι όγκοι των δύο κατοικιών καλύπτονται από φυτεμένο δώμα και μεταξύ τους διαχωρίζονται από μια ζώνη φυσικού εδάφους με πυκνή βλάστηση, προκειμένου να επιτευχθεί η μέγιστη ιδιωτικότητα των υπαίθριων χώρων και να ελαχιστοποιηθεί η παρέμβαση στο τοπίο. Η τελική εικόνα του συμπλέγματος από την ακτογραμμή προς το βουνό είναι η ελάχιστη οριζόντια επιφάνεια από σκυρόδεμα και γυαλί της δυτικής όψης.















