Τοποθετημένη στη Mansonville, μια ήσυχη γωνιά της περιοχής Eastern Townships του Québec, η κατοικία βρίσκεται σε συνέχεια με το περιβάλλον τοπίο της, στο οποίο ενσωματώνεται. Η σχεδόν τυφλή όψη της προς τη μεριά του δρόμου προκαλεί περιέργεια και εξερευνητική διάθεση. Τα στρατηγικά τοποθετημένα ανοίγματα καθώς κι ένα μεγάλο κενό στον λευκό όγκο κάνουν νύξη στην ομορφιά του καναδέζικου χειμερινού τοπίου που διαγράφεται μέσα από την άλλη πλευρά του διώροφου κτιρίου 280m2.
Στο εσωτερικό, η σαφής αλληλουχία των ανοιχτών χώρων διαβίωσης στο ισόγειο αποκαλύπτει διαδοχικά διαφορετικές απόψεις της λίμνης Memphremagog στον επισκέπτη. Ένας χώρος χαλάρωσης και περισυλλογής που διαχωρίζει τους κοινόχρηστους από τους ιδιωτικούς, προσφέρει μια παύση σ’ αυτή την αρχιτεκτονική ανακάλυψη. Λειτουργώντας ως καθιστικό που αιωρείται πάνω από το κενό, αυτό το εσωτερικό μπαλκόνι μεταξύ δύο επιπέδων επιτρέπει τη θέαση του τοπίου σε όλο του το μεγαλείο.
Η μεγάλη κλίση του οικοπέδου ουσιαστικά υπαγόρευσε τους περιορισμούς του έργου. Το σπίτι προσκολλάται στο απόκρημνο έδαφος και φαίνεται να προεξέχει προς τη λίμνη. Όπως ένα origami, οι δύο όγκοι συνδέονται με μια δυναμική κορδέλα που κάμπτεται συγχωνεύοντας τις στέγες τους. Οι δημιουργούμενες προεξοχές λειτουργούν ως σκίαστρα και παράλληλα προστατεύουν μια τεράστια βεράντα στη νότια πλευρά.
Το λευκοβαμμένο ξύλινο κέλυφος που παλαιώνει ομοιόμορφα, επιτρέπει μια πιο λεπτή ένταξη του κτιρίου στο περιβάλλον του. Στο εσωτερικό, η επιλογή των υλικών δημιουργεί τον καμβά για έναν χώρο ταυτόχρονα φωτεινό και ζεστό, με τη γυαλισμένη τσιμεντοκονία των δαπέδων, τα μαύρα κεραμικά πλακίδια και τα έπιπλα από καρυδιά να του προσδίδουν επιπλέον κομψότητα. Η οροφή από κέδρο επεκτείνεται και εξωτερικά ως συνέχεια της στέγης προς τη θέα της λίμνης, με τα ευρύχωρα ανοίγματα να θαμπώνουν τα όρια μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού. Ως συνέχεια του κιγκλιδώματος μια μαύρη κλίμακα οδηγεί στο χαμηλότερο επίπεδο που περιλαμβάνει δύο ευρύχωρα υπνοδωμάτια, ένα λουτρό και έναν κοιτώνα με τοίχους από εμφανές σκυρόδεμα με ίχνη του ξυλότυπου.
Σαν ορόσημο στο τοπίο, η κατοικία αλλάζει με τις εποχές, με τη λευκότητά της να αποτίνει φόρο τιμής στους Καναδέζικους χειμώνες.





