Ζωή στον ενδιάμεσο χώρο
Το συγκρότημα αφορά τρεις κατοικίες με ιδιωτικές πισίνες κτισμένες σε μια κατάφυτη βουνοπλαγιά. Η προσαρμογή στην έντονη κλίση του εδάφους και η θέα προς τη θάλασσα οδήγησαν σε μια παράλληλη, κλιμακωτή διάταξη των κτιρίων, εξασφαλίζοντας άπλετη θέα από όλα τα επίπεδα.
Μορφολογικός σχεδιασμού
Η κάθε κατοικία αποτελείται από έναν μονολιθικό πέτρινο όγκο με ένθετη μονόρριχτη στέγη, σε παράλληλη απόσταση προς τις άλλες δύο. Η μεταξύ τους απόσταση δημιουργεί ενδιάμεσους χώρους, όπως αυλές εισόδου και βεράντες προς τη θάλασσα. Από τις εσωτερικές αυλές, ένα διαμπερές άνοιγμα με θέα προς τη θάλασσα και τη βεράντα της πισίνας, εξασφαλίζει την οπτική σύνδεση των βασικών υπαίθριων χώρων διημέρευσης, μεταξύ των οποίων είναι τοποθετημένη η κατοικία. Το δίπολο των δύο βασικών χώρων διημέρευσης και της κατοικίας στο μέσον αποτέλεσε βασικό θέμα στον σχεδιασμό: πρόκειται για δύο αυλές για τις διαφορετικές ώρες της ημέρας, σε οπτική και λειτουργική συνέχεια με το εσωτερικό του σπιτιού, με θέα τη θάλασσα.
Εσωτερική Διάταξη
Εσωτερικά, η κατοικία αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα, ακολουθώντας την κλίση του εδάφους. Στο βασικό επίπεδο εισόδου βρίσκεται ο ενιαίος χώρος του καθιστικού με την κουζίνα, στο κέντρο του οποίου τοποθετείται ξύλινο στοιχείο κλίμακας ανόδου προς τη σοφίτα για τις δύο πρώτες κατοικίες, το οποίο λειτουργεί και ως οπτικό διαχωριστικό μεταξύ των χώρων, αλλά και ως καναπές με τη δυνατότητα αποθηκευτικού χώρου.
Φυσικά υλικά
Επικρατέστερα υλικά είναι η πέτρα, προϊόν εκσκαφής του συγκροτήματος, το ξύλο και οι ελαφριές μεταλλικές κατασκευές. Η αντίθεση των μεταλλικών στοιχείων και των μεγάλων γυάλινων ανοιγμάτων με τους στιβαρούς πέτρινους τοίχους αναδεικνύει τη σύνθεση και της προσδίδει ελαφρότητα.





