Amorph Livingsculpture | Κατοικία στην Αυστρία

Οργανική γεωμετρία

Η κατοικία βασίζεται στη βαθιά σύνδεση αρχιτεκτονικής, τοπίου και τοπογραφίας. Η διαδικασία του σχεδιασμού ξεκίνησε με ενδελεχή οπτική ανάλυση, κατά την οποία δορυφορικές εικόνες χρησιμοποιήθηκαν για να εντοπιστούν σημαντικές οπτικές κατευθύνσεις προς εμβληματικά σημεία όπως το Κάστρο Leopoldskron, η λίμνη Leopoldskroner, το Φρούριο Hohensalzburg και το ορεινό σύμπλεγμα του Untersberg. Οι άξονες αυτοί καθόρισαν όχι μόνο τον προσανατολισμό, αλλά και τη συνολική χωρική στρατηγική του έργου.

Χωρική Οργάνωση

Η αρχιτεκτονική σύνθεση εκτυλίσσεται ως μια ρευστή, οργανική γεωμετρία που αναπτύσσεται τρισδιάστατα, επιμελώς σχεδιασμένη ώστε να καθοδηγεί την κίνηση και τη θέα. Το κτίριο δεν αντιμετωπίζεται ως στατικό αντικείμενο, αλλά ως ένα δυναμικό εργαλείο, το οποίο επιμελείται ακολουθίες οπτικών εμπειριών. Παχιά, καμπύλα περιθώρια παραθύρων λειτουργούν ως φίλτρα –πλαισιώνοντας το υποβλητικό, αποκρύπτοντας το κοινό, και ενισχύοντας την επίγνωση του περιβάλλοντος.

Η κάτοψη αποτελείται από δύο επιμήκεις όγκους, ελαφρώς μετατοπισμένους ώστε να δημιουργείται ένας ενδιάμεσος χώρος. Το κενό αυτό δεν είναι απλώς χώρος μετάβασης – αποτελεί ουσιαστικό όριο, σημείο μετάβασης και αλλαγής. Στην είσοδο, η εγγύτητα μεταξύ κύριου και βοηθητικού όγκου συμπυκνώνει το χώρο, προκαλώντας μια διαβαθμισμένη εμπειρία –από τη συμπίεση στην έκρηξη του χώρου.

Ο χαμηλότερος όγκος ανοίγει γενναιόδωρα προς τον κήπο, αποκαλύπτοντας ένα γλυπτικό υδάτινο στοιχείο και μια εξωτερική ελικοειδή σκάλα –στοιχεία που λειτουργούν ως αγκυρώσεις του τοπίου και ενισχύουν τη συνέχεια μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού.

Στο επίπεδο του εδάφους, η αρχιτεκτονική συναντά τη φύση σε απόλυτη αρμονία. Προσεκτικά διαμορφωμένες γεωμετρίες και ένα λεπτομερές τοπιακό σχέδιο δημιουργούν μια ατμόσφαιρα στοχαστικής ανοιχτότητας, όπου οι εσωτερικοί χώροι διατηρούν συνεχή οπτική και υλική σύνδεση με τον κήπο και το απώτερο τοπίο. Οι οπτικές φυγές εκτείνονται απρόσκοπτα προς τη λίμνη Leopoldskroner και τις Άλπεις, προσφέροντας ένα πλέγμα εμπειριών ανάμεσα στην οικειότητα και τη μεγαλοπρέπεια.

Σχεδιασμός τοπίου

Ο εξωτερικός χώρος λειτουργεί τόσο ως επέκταση της κατοικίας όσο και ως μεσολαβητής ανάμεσα στο χτισμένο και το φυσικό περιβάλλον. Μια ανακλαστική υδάτινη επιφάνεια, ευθυγραμμισμένη με τη γειτονική λίμνη και ελαφρώς υπερυψωμένη, δημιουργεί έναν διάλογο οριζοντίων επιπέδων. Η εξωτερική ελικοειδής σκάλα εμπλουτίζει την αρχιτεκτονική διαδρομή, εντείνοντας τη χωρική σύνθεση μεταξύ κατακόρυφης και οριζόντιας ροής.

Στο ανώτερο επίπεδο, το βασικό όραμα του έργου –η αδιάκοπη σχέση μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού– διατηρείται ζωντανό. Εκτεταμένες βεράντες πλαισιώνουν τους κυρίως χώρους: η μία προσφέρει απρόσκοπτη θέα προς το σύνολο κάστρου, φρουρίου και λίμνης· η άλλη διαμορφώνει έναν πιο περιεκτικό, στοχαστικό χώρο. Η εσωτερική κυκλοφορία οργανώνεται ως ένα συνεχές χωρικό βρόχο, συνδέοντας δωμάτια και εξωτερικούς χώρους μέσα από προσεκτικά διαμορφωμένα ανοίγματα και αξονικές σχέσεις.

Παλέτα υλικών

Η κατασκευή βασίζεται σε φέρουσα ξύλινη δομή, υψηλής ακρίβειας, κατασκευασμένη με CNC τεχνολογία. Τα δομικά στοιχεία επενδύονται με φυσικά ξύλινα πάνελ, ενώ το κέλυφος του κτιρίου ενσωματώνει υψηλής απόδοσης θερμομόνωση, πλήρως ενταγμένη στην ξύλινη κατασκευή. Η εξωτερική επιφάνεια καλύπτεται με πολυουρία –ένα μονολιθικό, ιδιαίτερα ανθεκτικό υλικό, το οποίο χρησιμοποιείται συνήθως σε ζωολογικές εγκαταστάσεις. Εδώ, επιλέγεται για τη στιβαρότητά του και την οργανική του υφή, που συντονίζεται με τον φυσικό και αγροτικό χαρακτήρα του περιβάλλοντος.

Το έργο ενσαρκώνει μια ήσυχη ριζοσπαστικότητα –όπου η μορφή συγχωνεύεται με το τοπίο και η αρχιτεκτονική λειτουργεί ως καλιμπραρισμένος φακός προς τη φύση. Πρόκειται για μια κατοικία όχι απλώς μέσα στον τόπο, αλλά απόλυτα εναρμονισμένη με αυτόν –ευαίσθητη στη θέα, το έδαφος και τους ρυθμούς του φωτός.