Ξενοδοχείο στη Σαντορίνη

Κεντρικό αίθριο

Το ξενοδοχείο βρίσκεται στον παραθαλάσσιο οικισμό Καμάρι, κοντά στην ακτή της Σαντορίνης και έχει θέα βορειανατολικά προς τη θάλασσα και νοτιοδυτικά προς το βουνό του Προφήτη Ηλία.

Λειτουργική διάταξη

Το κτίριο τοποθετείται εντός γωνιακού οικοπέδου και αποτελείται από δύο ορόφους και ένα υπόγειο επίπεδο βοηθητικών χρήσεων. Το ισόγειο περιλαμβάνει την υποδοχή, το εστιατόριο-bar και οχτώ δωμάτια, ενώ ο όροφος επτά ακόμη δωμάτια. Η κύρια είσοδος πραγματοποιείται μέσω της δημοτικής οδού στη νοτιοδυτική πλευρά του κτίσματος, από όπου υπάρχει άμεση πρόσβαση στον χώρο της υποδοχής. Η προσπέλαση στο εστιατόριο-bar και στα δωμάτια των δύο ορόφων γίνεται μέσω υπαίθριων και ημιυπαίθριων διαδρόμων και κλιμάκων που τοποθετούνται κυρίως στα περιμετρικά όρια του συγκροτήματος.

Φιλοσοφία σχεδιασμού

Κύριος στόχος του σχεδιασμού ήταν η δημιουργία ενός κεντρικού αίθριου-στοιχείου νερού που αποτελεί τον πυρήνα της σύνθεσης, γύρω από τον οποίο περιστρέφονται σε σχήμα ασύμμετρου Π οι επιμέρους όγκοι, οι λειτουργίες και οι κινήσεις, καθώς το κτίριο ανοίγεται προς τη θέα και τη θάλασσα. Το στοιχείο νερού ξεκινά ως λωρίδα υδάτινης επιφάνειας παράλληλα με τον χώρο της υποδοχής, περιστρέφεται, διαπλατύνεται σταδιακά και αναπτύσσεται σε κολυμβητική δεξαμενή που διατρέχει κατά μήκος το αίθριο του κτιρίου. Περιμετρικά της δεξαμενής τοποθετούνται τα δωμάτια και το εστιατόριο-bar, με τους υπαίθριους χώρους τους να εισχωρούν στην επιφάνειά της σαν να “επιπλέουν“.

Σε άμεση οπτική επαφή με το κεντρικό αίθριο τοποθετούνται και τα δωμάτια του ορόφου με τους υπαίθριους χώρους και τις επί μέρους μικρότερες πισίνες τους, ενδυναμώνοντας την κεντρική ιδέα της σύνθεσης. Η μορφή του κτιρίου, ακολουθώντας το σχήμα των όγκων και των κενών τους, στο πλαίσιο της ήπιας ενσωμάτωσής της στην κλίμακα και στη φυσιογνωμία του οικιστικού της περιβάλλοντος, αποκτά μία λιτή κυβιστική πτυχή, συγκεράζοντας το παραδοσιακό με το μοντέρνο στοιχείο.

Παλέτα υλικών & διακοσμητικά στοιχεία

Με βάση τον λευκό καμβά του κτιριακού κελύφους, ο εσωτερικός σχεδιασμός κινείται με αναφορές σε μορφολογικά και διακοσμητικά στοιχεία της παραδοσιακής και της μοντέρνας αρχιτεκτονικής του νησιού, στους τόνους και τις αποχρώσεις των υλικών του ηφαιστειακού τοπίου και στο ύφος και την ατμόσφαιρα των παραθαλάσσιων ξενοδοχείων του μεσογειακού νότου.

Το σχήμα και οι διαστάσεις των ανοιγμάτων, οι θόλοι, τα οριζόντια πρέκια, τα κλωστρά, η πέτρινη ξερολιθιά, το κεραμιδί μωσαϊκό, τα γήινα χρώματα της πατητής τσιμεντοκονίας, τα φωτεινά χρώματα και τα φυσικά υλικά των επίπλων, των φωτιστικών και των διακοσμητικών, τα μοτίβα στις επενδύσεις και στα υφάσματα, καθώς και τα τροπικά φυτά, αποτελούν μερικά από τα στοιχεία της ιδέας, που συνυπάρχουν και συνδιαλέγονται, διαμορφώνοντας το ύφος του χώρου.