Σμιλευμένη Επιδερμίδα
Το κτίριο, μέσω της δομής του, πραγματεύεται την επανεφεύρεση της τυπολογίας της πολυκατοικίας, όπου ο ακάλυπτος προτείνεται ως κεντρικός χώρος εισόδου, καθώς και ως μεταβατικός χώρος μεταξύ της πόλης και των χώρων διαβίωσης.
Φιλοσοφία σχεδιασμού
Ο ακάλυπτος συνιστά μια στάση, αλλά ταυτόχρονα και ένα σημείο αλλαγής της πορείας του επισκέπτη, από οριζόντια σε κάθετη, από το δημόσιο προς τον ιδιωτικό χώρο. Η ερμηνεία αυτή του ακάλυπτου χώρου του αστικού οικοδομικού τετραγώνου, του προσδίδει μια ουσιαστική και αναπόσπαστη στο κτίριο χωρική λειτουργία, αποδίδοντάς του εν μέρει την κλασική υπόσταση του αιθρίου, όπου μέσω αυτού, ο επισκέπτης εισέρχεται στους χώρους διαβίωσης, οι οποίοι τον περιβάλλουν και οι οποίοι με τη σειρά τους προβάλλονται προς την πόλη, συμπληρώνοντας την εξωτερική όψη του οικοδομικού τετραγώνου.

Φέρουσα δομή & όψη
Κατά συνέπεια, η φέρουσα δομή του κτιρίου, από εμφανές οπλισμένο σκυρόδεμα περιβάλλει αποκλειστικά τον προαναφερθέντα κεντρικό χώρο του αιθρίου, ενώ ταυτόχρονα φέρει τις πλάκες των ορόφων εν είδει προβόλων. Η δομή αυτή επιτρέπει τη μέγιστη ελευθερία στην διαμόρφωση των κατόψεων των κατοικιών, καθώς και των εξωτερικών όψεων του κτιρίου.
Οι τελευταίες, αυτοφερόμενες, προτείνονται ως μία “σμιλευμένη επιδερμίδα”, η οποία εμπεριέχει κάποιες από τις ζωτικές λειτουργίες των κατοικιών, με θετικούς και αρνητικούς όγκους, έρκερ και πλήρως ανοιγόμενα υαλοστάσια, καθιστώντας το συνολικό όγκου του κτιρίου μονολιθικό, αλλά ταυτόχρονα διαφανή, ενώ, μέσα από τους εσωτερικούς χώρους, πλαισιώνει αποσπασματικά το άμεσο αστικό περιβάλλον.

Ένταξη στο αστικό τοπίο
Το τελευταίο επίπεδο του κτιρίου προτείνεται, τέλος, ως ένας “κρεμαστός κήπος”, ο οποίος περιβάλλεται προς το εσωτερικό του οικοδομικού τετραγώνου, από ένα συνεχόμενο συμπαγές τοιχίο εμφανούς οπλισμένου σκυροδέματος, ενώ εξωτερικά, προς την πόλη, από την κατάληξη της αυτοφερόμενης όψης του συνόλου. Συνεπώς, στο επίπεδο αυτό, η διαλεκτική σχέση των δύο βασικών αυτών δομικών συντελεστών του κτιρίου, επιτρέπει στους επισκέπτες του ανοιχτού αυτού δωματίου έναν εκ νέου προσανατολισμό της θέσης του κτιρίου σε σχέση με το αστικό σύνολο στο οποίο βρίσκεται.

Ο Νίκος Κτενάς έγινε ευρύτερα γνωστός χάρη στο “Inside-Ou”, μία από τις πιο εμβληματικές πολυκατοικίες της Αθήνας. Το έργο δεν άλλαξε απλώς το αστικό τοπίο του Νέου Ψυχικού, ξεχωρίζοντας ως μια ριζοσπαστικά σύγχρονη πρόταση, αλλά τιμήθηκε και με το Βραβείο Αρχιτεκτονικής 2013-2017 του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής. Ως αρχιτεκτονική χειρονομία, το “Inside-Out” κατάφερε να καθιερωθεί ως τοπόσημο, προτείνοντας μια δημιουργική και επίκαιρη ανανέωση της τυπολογίας της πολυκατοικίας, με σαφές αποτύπωμα τόσο στην εσωτερική οργάνωση όσο και στην εξωτερική μορφή του κτιρίου.





