Επέκταση Μονοκατοικίας στο Παλαιό Φάληρο

Σταδιακή οικοδόμηση

Η πιο πρόσφατη προσθήκη ορόφου σε μία οικογενειακή μονοκατοικία στο Παλαιό Φάληρο έρχεται σε συνέχεια της ιστορίας της η οποία καλύπτει πάνω από μισό αιώνα, συμβαδίζοντας με την ιστορία της οικιστικής ανάπτυξης της σύγχρονης Ελλάδας.

Υφιστάμενη κατασκευή

Μετά τον πόλεμο o παππούς χτίζει ένα ισόγειο με αρτιφισιέλ τοίχους, για τη νέα του οικογένεια. Ο οικοδομικός οργασμός του ’60 τον βρίσκει να επεκτείνει καθ’ ύψος το ισόγειο, μετατρέποντάς το σε διώροφη κατοικία. Η μετατροπή είναι δυνάμει η αρχή μιας πολυκατοικίας, με το κλιμακοστάσιο σε στρατηγική θέση για να εξυπηρετήσει την επέκταση και τις αναμονές του σκυροδέματος να κρύβονται στο δώμα, η οποία ωστόσο δεν υλοποιείται ποτέ.

Το σπίτι περνάει στα παιδιά, άλλη μια γενιά μεγαλώνει στο δίπατο, μέχρι που τα παιδιά των παιδιών αποκτούν τη δική τους οικογένεια. Οι γονείς μετακομίζουν στο ισόγειο, ό,τι πρέπει για τη μεγάλη ηλικία, ενώ η τρίτη γενιά επεκτείνει ξανά το σπίτι καθ’ ύψος. Το κτίριο έχει γεράσει, οι κανονισμοί έχουν αλλάξει, οι αναμονές δεν μπορούν άλλο να αναμένουν το μπετόν της πολυκατοικίας.

Αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις

Μια μεταλλική κατασκευή διαμορφώνει τώρα την τρίτη και τερματική επέκταση, με μια ανάστροφη πτυχωτή στέγη να επιστεγάζει και να ολοκληρώνει την ιστορία των διαδοχικών επεκτάσεων. Κύριο ζητούμενο ήταν ένας ενιαίος φωτεινός χώρος στον δεύτερο όροφο του κτιρίου, για το καθιστικό και την κουζίνα του πάνω σπιτιού.

Το κλιμακοστάσιο πήρε φως από ψηλά και φανάρι στο κέντρο ώστε να κατεβάσει το φυσικό φως στην είσοδο του σπιτιού· έτσι, η διαδρομή προς τον μεγάλο χώρο της ανωδομής αρχίζει από τη σκάλα. Όταν κανείς φτάνει πάνω, η πτυχωτή στέγη επεκτείνει το βλέμμα προς δύο κατευθύνσεις· αυτή προς τη μεριά του δρόμου, με έναν μεγάλο τριγωνικό φεγγίτη να κοιτά προς τα έξω, καθώς και αυτήν προς τη μεριά του υπαίθριου χώρου, τη λειτουργική συνέχεια δηλαδή του χώρου προς τα έξω.

Στατική μελέτη

Η κατ’ επιφάνεια επέκταση έγινε με τοιχία μπετόν όπου εντάχθηκε ο ανελκυστήρας και τα οποία ενίσχυσαν στατικά το κτίσμα, προσφέροντάς του μια αποφασιστική παράταση ζωής. Η καθ’ ύψος επέκταση έγινε με μεταλλική κατασκευή και πληρώσεις με ξηρά δόμηση, σε μία λογική αποφόρτισης του υφιστάμενου, ώστε αρχιτεκτονική και στατική λύση να βρίσκονται σε απόλυτη σύμπνοια, με καθοριστική την εφευρετικότητα του πολιτικού μηχανικού.