Το έργο βρίσκεται σε οικόπεδο που περιβάλλεται από γειτνιάζοντα κτίσματα στην πυκνά ανεπτυγμένη οικιστική περιοχή Νεγιαγκάβα της πόλης Οσάκα, στην Ιαπωνία.
Το στενό οικόπεδο ευθυνόταν για την έλλειψη φυσικού φωτός και την υγρασία της προηγούμενης κατοικίας.

Η τοποθέτηση της νέα δομής πιο πίσω στο οικόπεδο από τα γύρω ακίνητα θα επέτρεπε περισσότερο φυσικό φως στο εσωτερικό της, αλλά θα προέκυπτε ένα αποτέλεσμα ξένο προς την περιοχή· έτσι οι αρχιτέκτονες αναζήτησαν έναν σχεδιασμό που να διατηρεί σκόπιμα την υπάρχουσα πυκνότητα.
Η σχεδιαστική επίλυση διατηρεί την εγγύτητα των οικοδομικών ορίων της παλιάς δομής με τα διπλανά σπίτια, δημιουργώντας επίσης κήπους-θύλακες στις τρεις πλευρές της νέας. Μέσω αυτών των κήπων και των κενών ανάμεσα στα κτίρια επιτυγχάνεται ο κατάλληλος φυσικός αερισμός της κατοικίας, καθώς και η διάχυση φυσικού φωτός στο εσωτερικό της. Ένας παρόμοιος θύλακας στην τέταρτη πλευρά της κατοικίας, στην πλευρά του δρόμου, περιλαμβάνει την είσοδο.
Η νέα πρόσοψη είναι περίπου διπλάσια από τις γειτονικές, αλλά επειδή ο θύλακας την χωρίζει σε δύο τμήματα, ταιριάζει με την κλίμακα των γειτονικών κτιρίων. Οι τέσσερις εσοχές διαιρούν τη συνολική επιφάνεια 120m2 του εσωτερικού σε ζώνες που εξυπηρετούν διαφορετικές λειτουργίες. Συνδέονται από ένα κεντρικά τοποθετημένο κύριο χώρο με οροφή διπλού ύψους και ένα διάτρητο μεταλλικό δάπεδο στο υψηλότερο επίπεδο. Αυτό επιτρέπει στο απαλό φως να διαχέεται στο χώρο από τέσσερις κατευθύνσεις, δημιουργώντας ένα φωτεινό και άνετο περιβάλλον διαβίωσης που προσαρμόζεται καλά στην παλιά γειτονιά.