Μέσα στα χρόνια, η πόλη του Μεξικού έχει πειραματιστεί με αλλαγές στην πολεοδομική νομοθεσία -μερικές φορές, απρόβλεπτες- εξαιτίας της μεγάλης ζήτησης για κατοικίες. Αυτό έχει δημιουργήσει μία σημαντική διαφορά πυκνότητας ανάμεσα στις κεντρικές περιοχές και τα προάστια. Σε αυτή τη βάση, η ζωή σε γειτονιά και η αποκατάσταση του δημόσιου χώρου ήταν η αφετηρία του προβληματισμού των αρχιτεκτόνων του έργου πάνω στο φαινόμενο της ανεξέλεγκτης αστικής επέκτασης, καθοδηγώντας τον σχεδιασμό μιας νέας μικρής πολυκατοικίας στην καρδιά της συνοικίας Querétaro.

Αστικός ιστός και κοινωνικό πλαίσιο

Χτισμένη δίπλα στο ιστορικό κέντρο, η νέα πολυκατοικία Las Hadas είναι από τις πρώτες πολυώροφες οικοδομές σε μια περιοχή αραιής πυκνότητας, προορισμένης για οικογένειες. Το κτίριο σχεδιάστηκε για να δώσει ώθηση σε μια νέα πρωτοβουλία επαναπύκνωσης και επανενεργοποίησης της συνοικίας του.

Το οικόπεδο έχει μακρόστενο σχήμα, καθώς μέχρι πρόσφατα φιλοξενούσε μια μονοκατοικία. Αξιοποιήθηκε για τη δημιουργία ενός τετραώροφου κτιρίου από μπετόν, το οποίο αποτελείται από διαμερίσματα των 100, 200 και 300m², με το τελευταίο, στο επιστέγασμα της οικοδομής, να είναι διπλού ύψους, με ενδιαφέρουσες θέες προς το πάρκο ακριβώς μπροστά και την πόλη στο βάθος.

Το κτίριο εντάσσεται στο χτισμένο και κοινωνικοοικονομικό του περιβάλλον με μία επεξεργασία που το κάνει να ξεχωρίζει για τη ρυθμική, λογική και απλή αρχιτεκτονική του, η οποία διατηρεί χαμηλό το κόστος του και είναι πλούσια σε διαφορετικές ατμοσφαιρικές ποιότητες.

Η πολυκατοικία Las Hadas διαθέτει ανοιχτούς, ευρύχωρους εσωτερικούς χώρους, χωρίς να επηρεάζεται η ιδιωτικότητα των κατοίκων, καθώς στα χαμηλότερα επίπεδα χρησιμοποιούνται κλοστρά από μπετόν και στα ψηλότερα δημιουργούνται φυτεμένες βεράντες, ώστε η βλάστηση να μετατρέπεται σε φίλτρο ανάμεσα στον δρόμο και τις κατοικίες.

Παλέτα υλικών

Η παλέτα των υλικών χαρακτηρίζεται από τα ουδέτερα, σύγχρονα στοιχεία, με το γυμνό μπετόν να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αρχιτεκτονική γλώσσα του κτιρίου: η ανθεκτικότητά του και η πρασινωπή πατίνα που αποκτά μέσα στον χρόνο επιτρέπει στο κτίριο να γερνά όμορφα. Αυτός ο γκρίζος καμβάς συμπληρώνεται με διακριτικούς τονισμούς από ξύλο και χάλυβα, ενώ έρχεται σε αντίθεση με την πλούσια βλάστηση στα δέντρα και τους κήπους.

Σχεδιασμός κάτοψης

Η κάτοψη κάθε διαμερίσματος αναπτύσσεται γύρω από μία κεντρική αυλή, η οποία φέρνει στο εσωτερικό φυσικό φως, αερισμό και βοηθά την επικοινωνία ανάμεσα στις τρεις οικιστικές μονάδες. Αυτός ο κοινόχρηστος χώρος φιλοξενεί μία νέα ελιά που φυτεύτηκε για να σηματοδοτήσει τη νέα ζωή του οικοπέδου και της γειτονιάς.

Μια ιδιαιτερότητα του έργου είναι ο ξεχωριστός σχεδιασμός και η ταυτότητα κάθε διαμερίσματος, που αποφεύγει τον τυπικό όροφο. Αυτό το χαρακτηριστικό ενισχύεται με την ενσωμάτωση ιδιωτικών και δημόσιων εξυπηρετήσεων, στα πλαίσια ενός κοινού πλαισίου ζωής, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να προτείνει μια εναλλακτική στην αστική πύκνωση και τις συμβατικές χρήσεις γης.