Natu | Εστιατόριο στην Κηφισιά

Αρμονικοί διάλογοι

Κρυμμένο μέσα στον κήπο του Μουσείου Γουλανδρή, το νέο εστιατόριο συνδιαλέγεται αρμονικά με το φυσικό στοιχείο που ξεδιπλώνεται γύρω του, δημιουργώντας ένα πεδίο δυναμικών αλλά και ήπιων μεταβάσεων στον χώρο και στον χρόνο.

Φιλοσοφία σχεδιασμού

Ο ιδιαίτερος κήπος, δημιουργημένος από μικρά αρωματικά φυτά και πολύχρωμα λουλούδια έως ψηλά πολυετή δένδρα, περιβάλλει τον κλειστό χώρο που αποτελεί το κέντρο της σύνθεσης και του βιώματος του συνόλου. Κινητήριος δύναμη του σχεδιασμού ήταν η διαρκής σύνδεση με την εμπειρία του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, ενώ ως βασικό στοιχείο έμπνευσης πηγαία αναδύθηκε το απολίθωμα, μια έννοια σύγχρονη όσο και αρχαία, που αποτυπώθηκε στα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, στην πλαστικότητα και τη φόρμα των όγκων, την επιλογή των χρωμάτων και τη σύνδεση των χώρων που ρέουν ο ένας μέσα στον άλλο.

Συνδιάζοντας τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους

Στην είσοδο, οι minimal γραμμές και η καθαρότητα του σχεδιασμού συνδέονται με τη ζωντάνια του κήπου και εντυπώνονται στο μυαλό του επισκέπτη. Τα όρια δεν είναι διακριτά, αλλά δημιουργούν ισχυρές συνδέσεις μεταξύ του φωτός και της σκιάς, του υγρού και του γήινου, του εσωτερικού και του εξωτερικού, διατηρώντας όμως τον ξεχωριστό χαρακτήρα του κάθε στοιχείου. Η απλότητα του εσωτερικού ενισχύεται με την ένταξη φυσικών στοιχείων και υλικών σε αυτόν, ενώ η παρουσία της τέχνης και οι κομψές υφές συνθέτουν έναν χώρο που ρέει προς τον κήπο, αλλά και αναμιγνύεται με αυτόν.

Παλέτα υλικών

Τα ιδιαίτερα πετρώματα, οι αδρές μαρμάρινες επιφάνειες και το σκούρο, φυσικό ξύλο αποτελούν τα βασικά υλικά του εσωτερικού χώρου. Στην καρδιά της σύνθεσης, ένα μεγαλοπρεπές μαρμάρινο μοναστηριακό τραπέζι συγκεντρώνει στιγμές γευστικών δοκιμών, συζητήσεων, επαφών και αισθήσεων, ενώ ταυτόχρονα επικοινωνεί απρόσκοπτα με το εξωτερικό μέσα από μια μεγάλη γυάλινη τζαμαρία. Μικρές λεπτομέρειες, διακοσμητικά αντικείμενα, ο ιδιαίτερος φωτισμός και το επιβλητικό bar ολοκληρώνουν την εμπειρία.

Σχεδιασμός εξωτερικού χώρου

Με το πέρασμα στον εξωτερικό χώρο, η βιωματικότητα του φυσικού στοιχείου και η επαφή μαζί του υπογραμμίζονται με τη μετάφραση της σκιάς σε οργανικά στέγαστρα, με τον ήχο του νερού σε γραμμικούς καταρράκτες και την περίοπτη λίμνη, την επιβλητικότητα της χλωρίδας σε σημεία ιδιαίτερου κάλλους, αλλά και την παρουσία έργων τέχνης που συμπληρώνουν χαρακτηριστικά τη σύνθεση. Τα στοιχεία που συνθέτουν τη σκίαση και την παραμονή στον χώρο εμπνέονται από το περιβάλλον στο οποίο εντάσσονται, ενώ οι ραδινές διατομές τους, το χρώμα και ο σχεδιασμός της φόρμας τους στοχεύουν στην απόλυτη εναρμόνισή τους με αυτό.