Ανακαίνιση Αρχιτεκτονικού Γραφείου στην Πάτρα

Φυσική ανάδειξη

Στο κέντρο της Πάτρας, ένα παλιό βιομηχανικό κτίριο μετατρέπεται σε νέο αρχιτεκτονικό γραφείο και χώρο εκθέσεων. Το κτίριο βρίσκεται εκεί από το 1910, ξεκινώντας τότε ως ποτοποιία του Αγουρίδη και στη συνέχεια ως το περίφημο ξυλουργείο του Καρύδη, μέχρι περίπου το 2005 οπότε και σταμάτησε να λειτουργεί.

Υφιστάμενη κατασκευή

Το κτίριο, επιφάνειας 136m2, είναι ένας ισόγειος ενιαίος χώρος με τοιχοποιίες από πέτρινη λιθοδομή και στέγες με ξύλινους φορείς. Βασικός στόχος της αρχιτεκτονικής μελέτης αποκατάστασής του ήταν η διατήρηση των βασικών δομικών στοιχείων του αλλά και η φυσική ανάδειξή τους μέσα από ελάχιστες παρεμβάσεις. Σε πρώτη φάση ο σκελετός της στέγης διατηρήθηκε και ενισχύθηκε. Η επικάλυψή της στο παρελθόν ήταν με πλάκες αμιαντοτσιμέντου οι οποίες αντικαταστάθηκαν από θερμομονωτικό πάνελ πολυουρεθάνης. Στη νέα επικάλυψη της στέγης τοποθετούνται κατά μήκος διαφώτιστα τεμάχια τα οποία προσφέρουν στον χώρο επιπλέον φυσικό φωτισμό.

Λειτουργική διάταξη

Όσον αφορά στο εσωτερικό, πρόκειται για έναν open space χώρο με ένα πέτρινο χώρισμα στο πίσω μέρος του, όπου τέχνη και αρχιτεκτονική συγκατοικούν. Στο κέντρο του τοποθετείται ένα τραπέζι 4.5 m που λειτουργεί ως βασικός πυρήνας του γραφείου, όπου πραγματοποιείται όλη η διάδραση μεταξύ της ομάδας, των πελατών και πλαισιώνεται από δύο εμβληματικά μεγάλα φυτά-δέντρα. Το άνετο ύψος του χώρου και η έκταση των λευκών τοίχων που περιβάλλουν το γραφείο, λειτουργούν ιδανικά για την παρουσίαση πλήθους έργων τέχνης. Στο πίσω μέρος δημιουργείται wc και ένα ελεύθερο κουζινάκι, όπου λειτουργεί ως χώρος διαλείμματος και φαγητού. Στο σημείο αυτό παλιά βρισκόταν η αυλή, η οποία εκ των υστέρων νομιμοποιήθηκε από τους ιδιοκτήτες και στεγάστηκε για χρήση.

Σχέση εσωτερικού & εξωτερικού

Με βασική ιδέα τη δυναμική σχέση φύσης και αρχιτεκτονικής, η δημιουργία ενός κήπου-αυλής μπορεί να ολοκληρώσει ένα έργο, ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση θεωρήθηκε μεγαλύτερη πρόκληση η “μεταφορά“ αυτού του κήπου στο εσωτερικό. Τα δύο δέντρα ενισχύουν την αίσθηση ζωής στον νέο εργασιακό χώρο, ενώ παράλληλα δημιουργούν ένα διάλογο με τον δημόσιο χώρο στο εξωτερικό μέσα από τη γυάλινη όψη. Στο σύνολό του πρόκειται για έναν χώρο όπου το πλαίσιο εργασίας παίρνει καθημερινά διάφορες μορφές, με τα διαφώτιστα στην οροφή να δημιουργούν έναν διαφορετικό, συνολικά διάχυτο φωτισμό, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Βασικός στόχος ήταν εξαρχής η δημιουργία ενός ανοιχτού χώρου που θα αλλάζει συνεχώς μορφή κάθε φορά που επίσης θα φιλοξενεί μία έκθεση και θα είναι παράλληλα ανοιχτός στο κοινό.