Η υβριδική αγροτική κατοικία, επιφάνειας 170m², είναι χτισμένη σε στενό οικόπεδο και έρχεται σε αρμονικό διάλογο με το παραδοσιακό της περιβάλλον, μέσα από τις αντιθέσεις.

Παλιά, στο χωριό Audierne στη Βρετάνη, ζούσε ένας ψαράς που είχε αποκτήσει το όνομα «φύλακας-άγγελος», επειδή του άρεσε να επιβλέπει τη θάλασσα από τους λόφους γύρω από το λιμάνι. Έναν αιώνα αργότερα, οι απόγονοί του αγόρασαν ένα οικόπεδο στην Audierne, πάνω σε λόφο, με θέα στον ίδιο ορίζοντα του ωκεανού που έβλεπε κι εκείνος.

Το έργο βρίσκεται σε ένα στενό και ακανόνιστο οικόπεδο, στην άκρη ενός τετραγώνου στο τέλος του χωριού. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ένα παραδοσιακό, μονολιθικό σπίτι θα ξεχώριζε άσχημα σε σχέση με το περιβάλλον. Επομένως, ο όγκος διασπάστηκε σε τρεις ενότητες, οι οποίες τοποθετήθηκαν η καθεμία παράλληλα με το αντίστοιχο όριο του οικοπέδου. H κυρίως κατοικία, ένα ξύλινο κτίριο που μοιάζει με στάβλο, βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο ενώ δύο μονώροφοι όγκοι βρίσκονται ψηλότερα.

Η τρίριχτη στέγη και η ποικιλία των επιπέδων επιτρέπουν τη βελτιστοποίηση των χώρων, ελαχιστοποιώντας το μέγεθος του κτιρίου, ενώ ανοίγουν τη θέα προς τη θάλασσα με την ελάχιστη δυνατή επέμβαση στο περιβάλλον.

Πολύ περισσότερο από επανερμηνεία της παραδοσιακής, αγροτικής κατοικίας, το έργο απαντά στις ιδιομορφίες ενός ακανόνιστου, ιδιαίτερου οικοπέδου μέσα σε έναν συγκεκριμένο οικιστικό ιστό με πλήθος διαφορετικών τυπολογιών. Το κτίριο είναι δυναμικό, με προοπτικές που διαρκώς αλλάζουν. Από τη νότια πλευρά του μοιάζει παραδοσιακό, ενώ η βόρεια εμφανίζει εντελώς σύγχρονη όψη.

Τα διαφορετικά υλικά που απαρτίζουν το κτίριο ανταποκρίνονται στην ποικιλία των χρωμάτων και των στοιχείων του άμεσου περιβάλλοντος: χρησιμοποιείται κόκκινος κέδρος, επικάλυψη στέγης από ψευδάργυρο και σχιστόλιθους, λευκό επίχρισμα στους τοίχους και βαμμένο μαύρο ξύλο.

Η διάρθρωση των λειτουργιών στηρίζεται στις αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού και τα χαρακτηριστικά της τοποθεσίας: το πάρκινγκ στη βόρεια πλευρά δημιουργεί ένα ακουστικό και κλιματικό φίλτρο, οι κυρίως χώροι έχουν νότια θέα προς τον ωκεανό, ενώ τα υπνοδωμάτια είναι ανατολικά.

Μία ηλιοροφή στο κέντρο της κατοικίας φέρνει άπλετο φυσικό φως στους περισσότερους χώρους, ενώ το χαλύβδινο πλέγμα κατά μήκος της σκάλας δημιουργεί μια διαφάνεια που αλλάζει διαρκώς, ακολουθώντας την κίνηση που έχουν τα σύννεφα. Το συγκεκριμένο χαλύβδινο πλέγμα χρησιμοποιείται από τους τοπικούς ψαράδες για να πιάνουν όστρακα.

Ο ξύλινος σκελετός, ορατός από το εσωτερικό, προκατασκευάστηκε ψηφιακά ώστε να υπάρχει απόλυτος έλεγχος πάνω στη διαδικασία της κατασκευής.