Αφήγηση συνηθειών
“… Το να κτίζεις κτίρια για να ζουν άνθρωποι δεν είναι εύκολη υπόθεση…”, γράφει ο Άρης Κωνσταντινίδης. “… Η επιθυμία του αρχιτέκτονα πρέπει να ακουμπάει στο δίκιο του τοπίου. Αναφέρομαι σε μια αρχιτεκτονική που φυτρώνει μέσα από ένα χώμα συγκεκριμένο, ενώ δέχεται τον διαφορετικό ήλιο του κάθε κλίματος για να αναπτυχθεί. Ο αρχιτέκτονας είναι ένας ποιητής που λέξεις έχει την πέτρα, το ξύλο, το μέταλλο, ένας ποιητής των υλικών του Τόπου στον οποίο κτίζει…”.
Φιλοσοφία σχεδιασμού
Στις Villas in Olive Grove, η σχεδόν “εξ επαφής” απόσταση από την οριογραμμή της ακτής εγκαθιστά ένα σύνολο νοηματικών και οπτικών σχέσεων που συνιστούν τον κύριο παράγοντα γέννησης του αρχιτεκτονικού χώρου. Εννοιολογικά η “ηθική” του σχεδιασμού προκύπτει από το “habitus”, δηλαδή τις “συνήθειες”, σχετίζεται με τον τρόπο ζωής, με την ατμόσφαιρα της διαβίωσης, δεν απευθύνεται άμεσα στο κτίριο/κατασκευή, αλλά κυρίως στο βίωμα που αυτό προκαλεί. Η αφήγηση που επινοήθηκε -δεν είναι απλά μια ειδυλλιακή, εικονογραφική μεταφορά, αλλά μια διαρκής διάδραση που προτρέπει τον χρήστη να αφουγκραστεί την συνομιλία του Τόπου -την απανταχού παρούσα θάλασσα της Μεσσηνίας στην συγκεκριμένη περίπτωση- με τον σύγχρονο τρόπο κατοίκησης. Ο διάλογος αυτός, όπως εκφράζεται χωρικά, διαθέτει υλικότητα, πυκνότητα, βαρύτητα, θερμοκρασία και ακουστική ποιότητα, στοιχεία που δεν έχουν να κάνουν με αφηρημένες έννοιες αλλά με μια εμπεριστατωμένη εμπειρία.

Ένταξη στο τοπίο
Οι διαλεκτικές σχέσεις του τρίπτυχου “φύση-μνήμη-μορφή” περιγράφουν την ιδέα του σχεδιασμού. Βασικό θέμα αποτελεί η “ελιά” στην εσωτερική περίκλειστη αυλή που δηλώνει το κέντρο όρασης, καθώς οι πέτρινοι όγκοι ξεδιπλώνονται γύρω της σαν γήινο σκηνικό -τα πλήρη και τα κενά την καδράρουν με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά εντείνοντας το βίωμα. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός διαπραγματεύεται τον διάλογο ανάμεσα στο κτίριο και το τοπίο, ταξινομώντας το εσωτερικό του, και αντίστοιχα τον υπαίθριο χώρο του, σε περιοχές συνεύρεσης ή περισσότερο ιδιωτικές, σε εξωστρεφείς ή εσωστρεφείς, σε καθημερινές ή αναπάντεχες. Με τον τρόπο αυτό η τελική δομή σχηματίζεται από άθροισμα επιμέρους ιεραρχημένων ενοτήτων που αναλογούν στις διαβαθμίσεις της θέας και του αρχιτεκτονικού χώρου.

Υλικά & οργάνωση κάτοψης
Το συντακτικό του σχεδιασμού βασίζεται ακριβώς σε επάλληλες διαβαθμισμένες μεταβάσεις, όπου κάθε φορά αποκαλύπτεται σε δεύτερο πλάνο ο ορίζοντας. Η πεζή κίνηση από τον δημόσιο χώρο προς το εσωτερικό των κατοικιών εξελίσσεται σε ακολουθία αποκαλύψεων. Το κτίριο αναδεικνύεται σε διαμεσολαβητή ανάμεσα στον χρήστη και το τοπίο, σε ένα αφηγηματικό πεδίο στο οποίο συναντώνται διαφορετικές ροές διερευνήσεων. Ο μικρόκοσμος που δημιουργείται επιτρέπει την συμμετοχή σε μια σειρά δράσεων που σχετίζονται με το τεχνητό στοιχείο και το φυσικό, το πρώτο πλάνο και το φόντο, με την καθημερινότητα και το έκτακτο, ενεργοποιώντας αισθήσεις και συναισθήματα που αντιστοιχούν κάθε φορά στην ατμόσφαιρα της στιγμής. Στο “ταξίδι” αυτό βιώματα και χώροι διασταυρώνονται μεταξύ τους παρέχοντας μια άμεση εμπειρία από διαφορετικές ιστορίες που διεισδύουν η μια στην άλλη. Στις Villas in Olive Grove, η πέτρα, η λάσπη, ο σοβάς και το ξύλο είναι πλεγμένα με ισχυρή αφηγηματική λογική και σαφή γεωμετρική πλαστικότητα, στα όρια της κατασκευαστικής λογικής του απλού μάστορα.






