Η κατοικία σχεδιάστηκε σαν μουσείο ώστε να στεγάσει τη μεγάλη συλλογή έργων τέχνης του ιδιοκτήτη και της οικογένειάς του. Η σχετικά ήσυχη τοποθεσία επέτρεψε το σχεδιασμό μιας ισόγειας μονοκατοικίας που περιβάλλει μια αυλή, στην οποία και εκτονώνεται. Συγκεκριμένα, ο κοινόχρηστος χώρος καθιστικού και τραπεζαρίας τοποθετείται στο κέντρο της κάτοψης, με το master και το παιδικό υπνοδωμάτιο και ένα hobby room να καταλαμβάνουν τις δυο πτέρυγες εκατέρωθεν της αυλής. Μπορεί η συμμετρία να δίνει στην κατοικία μια τυπικότητα δυτικού ύφους, ο σχεδιασμός που την διακόπτει όμως ανήκει στην κλασσική ιαπωνική αρχιτεκτονική, περιλαμβάνοντας μια κλίμακα που οδηγεί σε ιδιωτικό δώμα μόνο στη μια πλευρά της αυλής. Όπως στο εξωτερικό του κτιρίου, εσωτερικά κυριαρχεί μονοχρωματική παλέτα ώστε να αναδεικνύονται τα έργα τέχνης. Τα δομικά υλικά καθώς και αυτά των τελειωμάτων επιλέχθηκαν με προσοχή και φειδώ, προσδίδοντας στους χώρους μια λιτή ατμόσφαιρα. Ο διπλού ύψους κοινόχρηστος χώρος έχει φεγγίτες σε όλο το μήκος της βόρειας και νότιας πλευράς του. Το φυσικό φως που διαχέεται στο χώρο διακόπτεται μερικώς από το γείσο της στέγης που προεκτείνεται στα 1,8 μέτρα, έχοντας λεπτό άκρο που δίνει στο κτίριο μια ελαφριά αίσθηση αιώρησης. Τα φατνώματα της οροφής του χώρου, σε πλέγμα 1,2τμ θυμίζουν την αρχιτεκτονική των ναών και δομές σε ύφος sukiya, εμπνευσμένο από την κομψότητα του κλασικού τεϊοποτείου. Εκτός από το ότι υποστηρίζει το βάρος της στέγης, η οροφή μετατρέπει το ίδιο το κτίριο σε μινιμαλιστικό έργο τέχνης. Ενσωματώνοντας την προσεχτικά επιμελημένη συλλογή έργων τέχνης του ιδιοκτήτη και τα designer έπιπλα και φωτισμό στην αρχιτεκτονική, οι χώροι εκφράζουν την ατομικότητά του χωρίς να είναι υπερβολικά φορτωμένοι. Ως αποτέλεσμα το κτίριο γίνεται μια κατοικία με ιδιότητες μουσείου και όχι ένα μουσείο με μορφή κατοικίας.
Satoshi Kurosaki / APOLLO Architects & Associates





