Η ανακαινισμένη κατοικία βρίσκεται στην κοινότητα Vallirana, στα περίχωρα της Βαρκελώνης. Ο συνοικισμός αναπτύχθηκε κατά μήκος του ιστορικού δρόμου ανάμεσα στη Βαρκελώνη και την Ταραγόνα, με κυρίαρχο τον χαρακτήρα του προαστίου στο κέντρο του.
Η κυρίως ανάπτυξη συμβαίνει ανάμεσα στον δρόμο και το ρέμα, που τρέχει παράλληλα. Τα κτίρια, επομένως, έχουν δύο εντελώς διαφορετικές όψεις. Στη δυτική πλευρά, το κτίριο είναι αποκομμένο από τον δρόμο, με μια κατακόρυφη όψη και, περιστασιακά, μπαλκόνια πάνω στον δρόμο. Στην ανατολική πλευρά, από την άλλη, το κτίριο προσαρμόζεται στο ανάγλυφο του εδάφους με ένα πεζούλι, μέχρι να φτάσει το επίπεδο των παλιών κήπων και του ρέματος, όπου πλέον λειτουργεί ένα πάρκο.
Το υπάρχον κτίριο βρίσκεται ανάμεσα σε μεσοτοιχίες στον βορρά και τον νότο ενώ ανοίγεται ανατολικά και δυτικά, προς το ρέμα και τον δρόμο αντίστοιχα. Το κτίριο χρονολογείται από τα τέλη του 19ου αιώνα. Ο αρχικός οριζόντιος φορέας αποτελείται από ξύλινα δοκάρια και κεραμικούς θόλους, ενώ ο κατακόρυφος από περιμετρική τοιχοποιία και από ένα κεντρικό κεραμικό υποστύλωμα. Καθώς με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένας μεγάλος κεντρικός χώρος, η αρχική χρήση μάλλον ήταν βιοτεχνική ή εμπορική και όχι κατοικίας.
Η κατοικία, την οποία σχεδιάζει η επέμβαση, βρίσκεται στον πρώτο, κυρίως όροφο. Είχαν προηγηθεί διάφορες προσαρμογές, όπως για παράδειγμα κατά τη δεκαετία του ’90 όταν εκεί βρισκόταν μία συμβατική οικογενειακή κατοικία με τρία υπνοδωμάτια, δύο μπάνια, μία διαχωρισμένη κουζίνα και ένα καθιστικό. Οι χώροι του ύπνου και τα μπάνια ήταν αποκομμένα από τους κοινόχρηστους, ενώ βρίσκονταν δυτικά, προς την πλευρά του δρόμου. Το καθημερινό βρισκόταν στην ανατολική πλευρά με εκτόνωση προς τη βεράντα.
Η επέμβαση αξιοποιεί στον μέγιστο βαθμό την τοποθεσία. Προτείνεται μία σειρά από παράλληλες λωρίδες ώστε να είναι αναγνωρίσιμος ο ιστορικός τρόπος ανάπτυξης του κτιρίου και ο διαφορετικός χαρακτήρας των όψεων. Από τα δυτικά προς τα ανατολικά βρίσκεται μια πρώτη λωρίδα με τρία δωμάτια που χρησιμοποιούνται για ύπνο ή ως studio, μία λωρίδα εξυπηρετήσεων με μπάνια και dressing room, μία λωρίδα με ένα μοναδικό ανοιχτό δωμάτιο που φιλοξενεί την κουζίνα και το καθιστικό και μία τελευταία όπου βρίσκεται η τραπεζαρία.
Οι πόρτες πάντοτε βλέπουν η μία την άλλη με τρόπο που να επιτρέπουν διαμπερείς θέες από τη μία όψη προς την άλλη, φέρνοντας φως στο εσωτερικό από την ανατολική όψη το πρωί και από τη δυτική το απόγευμα.
Η επέμβαση αποκατέστησε επίσης τα κατακόρυφα ανοίγματα της δυτικής όψης, δίνοντας συνέχεια ανάμεσα στον χώρο της τραπεζαρίας και την εξωτερική βεράντα. Σε αυτή την όψη, επιπλέον, έγιναν εργασίες αποκατάστασης των αρχικών ρολών σκίασης, τοποθετώντας φωτιστικά στις καμάρες πάνω από τα ανοίγματα ώστε αυτά να τονίζονται.
Η κατοικία προορίζεται για χρήση από ένα μόνο άτομο, με τη δυνατότητα να δημιουργηθούν ένα δεύτερο ή ένα τρίτο υπνοδωμάτιο μελλοντικά. Για τον λόγο αυτό, τα δωμάτια στη δυτική όψη αντιμετωπίζονται ως ανοιχτά στοιχεία, τα οποία μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε χώρο εργασίας. Τα κυρίως δωμάτια, από την άλλη, δεν κλείνουν επειδή δεν υπάρχουν ανάγκες για ιδιωτικότητα, οπότε ο χώρος μπορεί να αξιοποιείται συνολικά.
Η επέμβαση βελτιώνει τη θερμική συμπεριφορά της κατοικίας μέσα από παθητικές στρατηγικές αερισμού. Καθώς το κτίριο θα χρησιμοποιείται κυρίως κατά τους ζεστούς μήνες, αξιοποιείται η αποθηκευμένη θερμότητα χωρίς περιττές εσωτερικές επενδύσεις. Η διάταξη των ανοιγμάτων, επίσης, επιτρέπει τον διαμπερή αερισμό, επιτυγχάνοντας δροσισμό χωρίς τεχνητή κατανάλωση ενέργειας.