Το 2019 η γλύπτρια Monika Rinoessl αποφάσισε να μετακομίσει από τη Βιέννη στο σπίτι όπου είχε μεγαλώσει στο μικρό χωριό Neuaigen στη Νότια Αυστρία, για να στήσει το ατελιέ της.
Με τα χτήματα που είχε αποκτήσει από την πώληση του διαμερίσματός της, απευθύνθηκε στο αρχιτεκτονικό γραφείο του Maximilian EisenKoeck (MEA) στη Βιέννη για να κατασκευάσει το σπίτι των ονείρων της. Επιθυμία της ήταν ένα μινιμαλιστικό, λευκό περίπτερο όπου θα μπορούσε να ζει και να εκθέτει τη δουλειά της. Με την εμπειρία του στις βιομηχανικές μεθόδους κατασκευής, ο αρχιτέκτονας ανέπτυξε την ιδέα μιας κατασκευής με τα λιγότερα δυνατά στοιχεία, ώστε να χρησιμοποιήσει τον υπόλοιπο προύπολογισμο για την ανακαίνιση της υπάρχουσας κατοικίας.
Ο σκελετός του περιπτέρου αποτελείται από 43 μικρά υποστυλώματα διαμέτρου 60mm, τα οποία βιδώνονται πάνω σε προκατασκευασμένα θεμέλια από μπετόν και στηρίζουν μια ξύλινη οροφή από πανέλα 140mm. Ο εσωτερικός και ο εξωτερικός χώρος διαχωρίζονται από μία σχεδόν αόρατη επιδερμίδα από συρόμενους υαλοπίνακες με απολύτως διαφανή κρύσταλλα. Η προεξοχή της οροφής μεγιστοποιεί το φυσικό φως κατά τη διάρκεια της μέρας, εμποδίζοντας την ηλιακή ακτινοβολία. Επιπλέον, καθιστά περιττά τα σκίαστρα και τα συστήματα ψύξης.
Η παλιά κατοικία από οπτοπλινθοδομή, με μέτωπο στον κεντρικό δρόμο, δημιουργεί έντονη αντίθεση με την ελαφριά νέα κατασκευή στο βάθος. Η υπάρχουσα κατοικία ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση όμως διασώθηκε μέσα από απλές αλλά αποτελεσματικές κινήσεις, όπως η νέα διαρρύθμιση της κάτοψης και κάποια νέα ανοίγματα, όπου αυτό κρίθηκε απαραίτητο. Τώρα λειτουργεί ως εργαστήριο της γλύπτριας.
Οι υπάρχοντες εξωτερικοί χώροι από μπετόν διατηρήθηκαν όπου αυτό ήταν εφικτό. Αυτοί οι χώροι, πλέον, χρησιμοποιούνται για την έκθεση των έργων.





