Ο εκδοτικός οίκος Axel Springer επεκτάθηκε από τα έντυπα στα ψηφιακά μέσα. Το νέο κτίριο στο συγκρότημα της εταιρίας στο Βερολίνο είναι σύμβολο αλλά επίσης και εργαλείο αυτής της μετάβασης – ένα κτίριο για να προσελκύσει την ελίτ του (Γερμανικού) ψηφιακού εναλλακτικού πληθυσμού. Διχοτομείται από ένα διαγώνιο αίθριο που ανοίγει προς τα υπάρχοντα κτίρια του Axel Springer, ενώ η ιδέα του σχεδίου είναι μία σειρά κλιμακωτών επιπέδων που φτιάχνουν μια «κοιλάδα», η οποία με τη σειρά της σχηματίζει μία ευέλικτη σκηνή στο κέντρο – έναν τόπο από τον οποίο μπορούν να αναμεταδίδονται ιδέες στην υπόλοιπη εταιρία.
Το πιο ιδιοφυές χαρακτηριστικό του εντύπου είναι ότι είναι μια φθηνή, υλική, εύκολα προσιτή ενσάρκωση μιας σύνθετης συλλογικής προσπάθειας, πράγμα για το οποίο τα ψηφιακά μέσα ακόμα δεν έχουν βρει κάτι αντίστοιχο. Τα αρχιτεκτονικά γραφεία μοιάζουν με τις εφημερίδες από την άποψη ότι παράγουν σύνθετα προϊόντα και επιλογές από ριζικά διαφορετικές πηγές πληροφορίας.
Ως αρχιτέκτονες, έχουμε βιώσει τα πλεονεκτήματα: ταχύτητα, ακρίβεια, ομαλότητα. Έχουμε, όμως, υποστεί και μία σημαντική συνέπεια: τη σχέση ανάμεσα στον εργαζόμενο και στον υπολογιστή του, η οποία τον απομονώνει μέσα σε μια φούσκα εσωστρεφούς απόδοσης, απρόσιτη στον συλλογικό έλεγχο.
Στο κλασικό newsroom, γεμάτο με καπνό και δημοσιογράφους που δακτυλογραφούν, κάθε μέλος της κοινότητας είχε επίγνωση της εργασίας και της προόδου των συναδέλφων του, καθώς και του ποιος ήταν ο συλλογικός σκοπός: ένα τεύχος, με ταυτόχρονη προθεσμία δημοσίευσης. Στο ψηφιακό γραφείο, η διαρκής προσήλωση στην οθόνη ατονεί όλες τις άλλες μορφές προσοχής, οπότε υποσκάπτει τη συλλογική ευφυία που είναι απαραίτητη για την καινοτομία.
Σχεδιάσαμε, επομένως, ένα κτίριο που αναμεταδίδει συνεχώς την εργασία των ατόμων για συλλογική ανάλυση. Στο νέο γραφειακό μπλοκ εμφυτεύεται ένα κεντρικό αίθριο που ανοίγει προς τα υπάρχοντα κτίρια του Axel Springer – ένα νέο κέντρο ολόκληρου του campus.
Το σχέδιο αναπτύχθηκε γύρω από κλιμακωτά επίπεδα που κατασκευάζουν μια ψηφιακή κοιλάδα. Κάθε επίπεδο περιλαμβάνει ένα στεγασμένο τμήμα ως παραδοσιακό εργασιακό περιβάλλον, το οποίο στη συνέχεια ξεσκεπάζεται στις ταράτσες. Προς τη μέση του κτιρίου, η κοιλάδα αντικατοπτρίζεται συμμετρικά για να δημιουργήσει ένα τρισδιάστατο στέγαστρο.
Ο κοινόχρηστος χώρος που σχηματίζεται από τις διασυνδεδεμένες ταράτσες προσφέρει μια εναλλακτική του τυπικού γραφειακού χώρου στο πλήρες τμήμα του κτιρίου, επιτρέποντας μια πρωτοφανή επέκταση του λεξιλογίου των χώρων εργασίας: ένα κτίριο που μπορεί να ενσωματώνει όλα τα ερωτηματικά του ψηφιακού μέλλοντος.
Το κοινό μπορεί να επισκεφθεί το κτίριο σε τρία επίπεδα – στο lobby του ισογείου, στη γέφυρα συσκέψεων και στο bar της οροφής. Η γέφυρα συσκέψεων είναι μια πλατφόρμα θέασης από την οποία οι επισκέπτες μπορούν να έχουν εικόνα της καθημερινής λειτουργίας της επιχείρησης και του τρόπου με τον οποίο αυτή εξελίσσεται. Το ισόγειο περιλαμβάνει στούντιο, χώρους εκθέσεων και εκδηλώσεων, καντίνες και εστιατόρια.
Το κτίριο βρίσκεται απέναντι από τα κεντρικά γραφεία του Axel Springer στη Zimmerstrasse, έναν δρόμο που χώριζε στο παρελθόν το Ανατολικό από το Δυτικό Βερολίνο, σε μία από τις πιο σημαντικές τοποθεσίες της πόλης.