Casa M

Split-level

Η κατοικία ακολουθεί μια σύγχρονη αρχιτεκτονική προσέγγιση, εστιάζοντας στη χρήση φυσικών υλικών και σε λύσεις που ενισχύουν τη σύνδεση μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών χώρων. Πρόκειται για τον σχεδιασμό μιας διώροφης μονοκατοικίας, σε οικόπεδο με έντονη κλίση περίπου τριών μέτρων από το επίπεδο του δρόμου μέχρι το μέσον της έκτασης. Για την αξιοποίηση της φυσικής τοπογραφίας και την αρμονική ένταξη της κατασκευής στο περιβάλλον, επιλέχθηκε η εφαρμογή ενός συστήματος split-level.

Ένταξη στο τοπίο

Η πρόσοψη που βλέπει προς τον δρόμο εμφανίζεται ως ισόγειος όγκος, ενώ στο πίσω μέρος το κτίριο αναπτύσσεται σε δύο διακριτά επίπεδα. Η πρόσβαση, τόσο πεζή όσο και οδική, γίνεται από το επίπεδο του δρόμου, οδηγώντας σε έναν ανώτερο ημιώροφο, όπου βρίσκονται οι ιδιωτικοί χώροι, και σε έναν κατώτερο ημιώροφο, τοποθετημένο σχεδόν στο φυσικό έδαφος, όπου βρίσκονται οι κοινόχρηστοι χώροι. Αν και το χαμηλότερο επίπεδο χαρακτηρίζεται ως -1, δεν πρόκειται για υπόγειο, καθώς διαθέτει προσόψεις προς ανατολή, νότο και δύση, εξασφαλίζοντας επαρκή φυσικό φωτισμό και αερισμό. Με τον τρόπο αυτό, η αρχιτεκτονική πρόταση εκμεταλλεύεται την κλίση του εδάφους και επιτυγχάνει την ομαλή ενσωμάτωση της κατοικίας στο φυσικό τοπίο.

Λειτουργική διάταξη

Η εσωτερική οργάνωση του σπιτιού βασίζεται σε μια καθαρή λειτουργική λογική. Με την είσοδο στην κατοικία, ο επισκέπτης οδηγείται σε έναν κεντρικό χώρο διανομής, από όπου αποκτά πρόσβαση σε όλους τους επιμέρους χώρους. Στο ίδιο επίπεδο βρίσκεται ένα κλειστό γκαράζ με χωρητικότητα τριών οχημάτων, ένας τεχνικός χώρος και ένας ξενώνας που μπορεί να λειτουργήσει και ως γραφείο, συνοδευόμενος από ιδιωτικό λουτρό. Οι ιδιωτικοί χώροι περιλαμβάνουν τη master σουίτα και δύο μικρότερες σουίτες, οι οποίες διαθέτουν όλα ανεξάρτητα μπάνια, γκαρνταρόμπες, υπνοδωμάτια και μπαλκόνια. Ολόκληρος ο όροφος, περιλαμβανομένων των θυρών του γκαράζ, είναι επενδυμένος με κάθετες ξύλινες περσίδες, προσδίδοντας στο σύνολο μία αίσθηση ενότητας και ζεστασιάς.

Στο χαμηλότερο επίπεδο βρίσκονται οι κοινωνικοί και ψυχαγωγικοί χώροι. Εκεί οργανώνονται το καθιστικό, η τραπεζαρία, η κουζίνα, το WC επισκεπτών, ο χώρος πλυντηρίου και ένα μικρό playroom. Η σύνδεση με τον εξωτερικό χώρο επιτυγχάνεται μέσω μεγάλων ανοιγμάτων που οδηγούν σε δύο στεγασμένες βεράντες, οι οποίες καταλήγουν σε έναν κήπο με πισίνα. Οι κοινωνικοί χώροι σχεδιάστηκαν ως ενιαίο σύνολο, με σκοπό την ενίσχυση της αίσθησης ευρυχωρίας και συνέχειας, τόσο οπτικής όσο και λειτουργικής.

Παλέτα υλικών

Η επιλογή των υλικών συμβάλλει καθοριστικά στη συνολική αισθητική και αίσθηση του χώρου. Κυριαρχούν το ξύλο στα έπιπλα και το μικροτσιμέντο στα δάπεδα, δημιουργώντας μια ενιαία, ήρεμη υλικότητα που ενισχύει τη ροή μεταξύ των χώρων. Η μετάβαση από το καθιστικό στην κουζίνα μπορεί να ελεγχθεί μέσω δύο ξύλινων συρόμενων πάνελ, προσφέροντας ευελιξία στη χρήση και την ιδιωτικότητα. Η κουζίνα έχει σχεδιαστεί με ένα σύστημα πάνελ, το οποίο, όταν κλείνει, αποκρύπτει πλήρως τις λειτουργίες της –από τα ντουλάπια και τους πάγκους, μέχρι τις συσκευές και τα μαγειρικά σκεύη– μεταμορφώνοντας τον χώρο σε ένα καθαρό, μινιμαλιστικό περιβάλλον.

Συνολικά, το έργο διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση όγκων, τη φροντισμένη επιλογή φυσικών υλικών και την ολιστική ένταξή του στο τοπίο. Ο συνδυασμός εμφανούς σκυροδέματος, ξύλου και πέτρας προσδίδει στο κτίριο στιβαρότητα, αλλά και εκλεπτυσμένη αισθητική, δημιουργώντας μια κατοικία που ισορροπεί μεταξύ λειτουργικότητας, άνεσης και αισθητικής ποιότητας.