Ενδιάμεσοι όγκοι
Το έργο για το Ridotto (δηλαδή τη δεύτερη αίθουσα) του θεάτρου Rossini δημιουργεί ένα σύγχρονο περιβάλλον που συνδυάζει τον αφηρημένο χώρο του ευρωπαϊκού θεάτρου με την ιστορική παράδοση της ιταλικής όπερας.
Φιλοσοφία σχεδιασμού
Βασική ιδέα του έργου είναι να σχεδιαστεί ένα θέατρο μέσα σε ένα θέατρο, μια εφήμερη και ευέλικτη κατασκευή που συνδυάζει το παραδοσιακό κτίριο με την αστική σκηνή. Όμορα με τη μεγάλη ιστορική αίθουσα, ένας νέος, δυναμικός χώρος φιλοξενεί παραστατικές τέχνες, μουσική, χορό και θέατρο, καθώς και κοινοτικές και πολιτικές εκδηλώσεις. Το ιστορικό κέλυφος αναδιαμορφώνεται αφαιρώντας τις υφιστάμενες κολώνες και τη δημιουργία μιας δεύτερης σκηνής με μεγάλη ευελιξία και προσβασιμότητα που εξαλείφει τη διάκριση μεταξύ του κοινού και του καλλιτέχνη.
Υφιστάμενη όψη
Η Sala della Repubblica αναδιαμορφώνεται με σκοπό να αναδειχτεί η ιστορία του συγκεκριμένου τμήματος του θεάτρου. Η υφιστάμενη πρόσοψη του κτιρίου του 18ου αιώνα τονίζεται ενώ τα κομμάτια που έχουν κατεδαφιστεί καλύπτονται με χρυσά πανέλα που λειτουργούν και ως επενδύσεις για τις μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις.
Υλικά & custom εγκαταστάσεις
Το πιο ξεχωριστό στοιχείο σχεδιασμού ωστόσο, είναι ένα συρόμενο σύστημα από υφασμάτινους “τοίχους” που κινούνται κατά μήκος μιας ράγας αναρτημένη από την οροφή επιτρέποντας τη συνεχή αλλαγή του χώρου. Οι κουρτίνες μπορούν να κινηθούν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση προσφέροντας οπτική αλλά και ακουστική ιδιωτικότητα ενώ ο χώρος, όταν είναι ενιαίος, μπορεί να φιλοξενήσει έως και 150 άτομα. Το δάπεδο κατασκευάζεται από ξύλο πεύκου σε μαύρη απόχρωση και στηρίζεται σε ξύλινο σκελετό, προσφέροντας μια ενιαία επιφάνεια πάνω στην οποία χάνεται κάθε διάκριση μεταξύ του κοινού και της παράστασης.