Japi House στη Βραζιλία

Εκφραστική υλικότητα

Ένα σύγχρονο καταφύγιο στους πρόποδες της Serra do Japi, στην ύπαιθρο της πολιτείας του Σάο Πάολο, αποτελεί το σκηνικό για ένα αρχιτεκτονικό έργο που αναβιώνει παραδοσιακές κατασκευαστικές τεχνικές.

Στρατηγική κατασκευής

Η κατοικία συνδυάζει αρμονικά την αρχιτεκτονική με τη φύση, αξιοποιώντας προσεκτικά επιλεγμένα υλικά και βιοκλιματικό σχεδιασμό. Το έργο βασίζεται στην τεχνική κατασκευής με σταθεροποιημένο συμπιεσμένο χώμα, μια μέθοδο που εισήχθη στη Βραζιλία από τους Πορτογάλους κατά την αποικιακή περίοδο. Σε αυτήν τη διαδικασία, το χώμα συμπιέζεται μέσα σε έναν ξύλινο ξυλότυπο, γνωστό ως taipal, με τη χρήση ειδικού εργαλείου που ονομάζεται pilão. Ο συνδυασμός αυτής της τεχνικής με το εμφανές σκυρόδεμα και έναν καταπράσινο κήπο στην ταράτσα δημιουργεί μια στιβαρή και εκφραστική υλικότητα που εναρμονίζεται με το φυσικό τοπίο. Παράλληλα, εξασφαλίζει εξαιρετική περιβαλλοντική απόδοση, καθιστώντας την κατοικία πρότυπο αειφόρου αρχιτεκτονικής.

Χωρική διάταξη & υλικότητα

Η κατοικία ενσωματώνεται αρμονικά στο ακτινωτό της οικόπεδο μέσα από έναν καμπυλόγραμμο τοίχο από πατητή γη, ο οποίος αναδεικνύει την υλικότητα ως βασικό αρχιτεκτονικό στοιχείο. Παράλληλα, λειτουργεί ως φυσικό όριο, εξασφαλίζοντας ιδιωτικότητα και προστατεύοντας το σπίτι από τον δρόμο και τις γειτονικές ιδιοκτησίες.

Η διάταξη του κτιρίου ακολουθεί μια διπυρηνική οργάνωση, με έναν κεντρικό άξονα πρόσβασης που οδηγεί σε ρευστούς, διασυνδεδεμένους χώρους. Αυτοί ανοίγουν προς έναν ευρύχωρο κήπο και μια πισίνα στο πίσω μέρος, ενισχύοντας τη σύνδεση του εσωτερικού με το φυσικό περιβάλλον. Η χαρακτηριστική οριζοντιότητα της κατασκευής διακόπτεται από έναν κατακόρυφο πύργο, ο οποίος στεγάζει τα μπάνια, τις δεξαμενές νερού και τον τεχνικό εξοπλισμό. Αυτό το στοιχείο προσθέτει δυναμική στη συνολική ογκομετρική σύνθεση, δημιουργώντας έναν ενδιαφέροντα διάλογο μεταξύ των οριζόντιων και κάθετων γραμμών της αρχιτεκτονικής μορφής.

Βιοκλιματική προσέγγιση

Οι βιοκλιματικές στρατηγικές είναι ενσωματωμένες σε κάθε πτυχή του σχεδιασμού. Μια εσωτερική αυλή επιτρέπει τον διασταυρούμενο αερισμό και τον φυσικό φωτισμό, ενώ οι βαθιές μαρκίζες και οι βεράντες προστατεύουν τους εσωτερικούς χώρους από την έντονη ηλιακή ακτινοβολία. Η οροφή, σχεδιασμένη ως προσβάσιμος υπερυψωμένος κήπος, ενισχύει τη θερμομόνωση, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως βιώσιμη επιφάνεια για την τοποθέτηση ηλιακών συλλεκτών, μεγιστοποιώντας την ενεργειακή απόδοση του κτιρίου. Το έργο αποτελεί ένα πρότυπο αρχιτεκτονικής που συνδυάζει άνεση και βιωσιμότητα, λειτουργώντας τόσο ως καταφύγιο όσο και ως φυσική προέκταση του περιβάλλοντος τοπίου.