Το Μουσείο Τέχνης της πόλης He, επιφάνειας 16,000m², σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Tadao Ando. H επιφάνεια της έκθεσης είναι περίπου 8,000m². Το σχέδιο του Ando χρησιμοποιεί το χαρακτηριστικά κομψό μπετόν του, σε συνδυασμό με μια σειρά από φυσικά στοιχεία όπως το φως, το νερό και ο αέρας, στα πλαίσια της τοπικής αρχιτεκτονικής κουλτούρας της επαρχίας Lingnan.

Κεντρικό θέμα του σχεδιασμού είναι η «αρμονία». Από την αρχιτεκτονική μέχρι τις λεπτομέρειες, εμφανίζεται μία ποικιλία κύκλων. Στόχος είναι η δημιουργία ενός νέου κέντρου τέχνης και πολιτισμού, σε συνέχεια με την αρχιτεκτονική κουλτούρα της Lingnan. Οι κύκλοι δομούν τον χώρο του κτιρίου ως κυματιστή επέκταση: από την κορυφή ως τη βάση, με την επικάλυψη τεσσάρων κύκλων. Ενώ κάθε ενότητα χαρακτηρίζεται από καθαρή περίμετρο, δημιουργείται ποικιλία μέσα από τη διάδραση των χώρων.

Η αρχαία Κινεζική κοσμολογία και φιλοσοφία αντιλαμβανόταν τον ουρανό ως κυκλικό και θεϊκό, ενώ η γη ήταν επίπεδη και τετράγωνη. Αυτή η αντίληψη είχε βαθιά επίπτωση στην αρχαία αρχιτεκτονική θεωρία και πρακτική και, σε έναν βαθμό, επιβιώνει ακόμα και σήμερα στην αρχιτεκτονική της Lingnan. Για να διαχειριστεί αυτά τα αντιφατικά στοιχεία, η οπτική αντίθεση ανάμεσα σε «κυκλικό» και «τετράγωνο» που χαρακτηρίζει το μουσείο δημιουργεί μια σύγκρουση με χωρικές διαφορές, δίνοντας στο HEMεπιπλέον χαρακτηριστικά.

Το κλιμακοστάσιο σε σχήμα διπλής έλικας και η αυλή, έρχονται σε αντιστοιχία με τους διαδοχικούς κύκλους. Αυτή η κατασκευή στην αρχιτεκτονική ονομάζεται «μεταβλητό μονόχωνο υπερβολοειδές», γνωστό και ως «κλίμακα DNA». Δημιουργεί μια αίσθηση ναού όταν οι επισκέπτες κοιτάζουν προς την οροφή στο κεντρικό αίθριο, με το φυσικό φως που έρχεται από τον ουρανό.

Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός του Ando διαπραγματεύεται τη «δυναμική γεωμετρία». Αυτή η δυναμική αναπτύσσεται στην πλούσια διαστρωμάτωση του χώρου που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη διπλή έλικα, με διαφορετικά μεγέθη κύκλων που εκτείνονται προς το εξωτερικό, δημιουργώντας μια αίσθηση έντασης και ρυθμού. Ο συγκεκριμένος σχεδιασμός δημιουργεί μια δυναμική ισορροπία στη σταθερή κατασκευή και γίνεται το κύριο χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής του μουσείου.

Ο Κήπος της Ημισελήνου, ο υπαίθριος χώρος που οδηγεί στην είσοδο του μουσείου, παίρνει το όνομά του από το σχήμα του, το οποίο αγκαλιάζει το κεντρικό κτίριο, αναπαριστώντας την εικαστική σύλληψη του HEM: «ο ουρανός είναι κυκλικός, η γη τετράγωνη, ενώ υπάρχουν επίσης ο ήλιος, η σελήνη και τα αστέρια». Το νερό χρησιμοποιείται ως το κύριο στοιχείο διαμόρφωσης του τοπίου του HEM, όπως για παράδειγμα στην τεχνητή λίμνη, η οποία επιπλέον βοηθά στον φυσικό δροσισμό κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Η αντανάκλαση του κτιρίου δημιουργεί μία όμορφη ψευδαίσθηση καθώς το υπόγειο ανασηκώνεται προς τον ουρανό.