Το all-day bar, στο ισόγειο και το υπόγειο ενός κτιρίου που βρίσκεται σε πολυσύχναστο δρόμο στη Γρανάδα, ανάμεσα στη συνοικίαRealejo και το κέντρο της πόλης, παρουσίαζε σημαντικούς περιορισμούς στον όγκο και το μέγεθος: στενή όψη, βαθιά τομή και μόνο μία και μοναδική πρόσβαση.
Συνεκτιμώντας τα δεδομένα, σε μια εποχή που κυριαρχείται από τα κοινωνικά δίκτυα και την ατομικότητα, για να αποκτήσει το έργο έναν χαρακτήρα σύγχρονης κοινωνικότητας, η σχεδιαστική ομάδα εξερεύνησε τις δυνατότητες ενός πολύ χαρακτηριστικού τύπου παραδοσιακής αρχιτεκτονικής στον νότο της Ιβηρικής: της σπηλιάς. Αυτός ο τύπος κατοίκησης χρησιμοποιήθηκε ως φυσικό καταφύγιο ή ως σπίτι σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, από διαφορετικούς πολιτισμούς. Τοπικά, συνδέεται με διαδικασίες αυτοστέγασης και με σχηματισμούς του τοπίου που συνδέθηκαν με την τέχνη και το φλαμένκο. Αυτές οι ιστορικές «αποσκευές» κάνουν τη σπηλιά σύγχρονο πολιτιστικό καταλύτη και σύμβολο της περιοχής.
Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν δώσει νέο περιεχόμενο στην εμπειρία της αναψυχής, τόσο στη σχέση του χρήστη με τον χώρο όσο και στην εικόνα που μεταδίδεται. Η αναψυχή δεν είναι πλέον μία μοιρασμένη στιγμή αλλά αποκτά τον χαρακτήρα εμπειρίας, με πρωταγωνιστή τον χρήστη. Το bar Ambrosía, σε αυτήν την περίπτωση, είναι μια σκηνογραφική χειρονομία που παράγει ταυτότητα στη συλλογική φαντασία της πόλης. Μέσα από διαρκώς εναλλασσόμενο φωτισμό, την ευέλικτη επίπλωση και την αδρή υφή, επιτυγχάνεται η επιθυμητή εμπειρία ελευθερίας, σε έναν πολυλειτουργικό χώρο που μπορεί να λειτουργεί ως bar και εξίσου ως σκηνή για συναυλίες ή για προβολές.





