Καμπύλο έδαφος
Ο σχεδιασμός της κατοικίας φροντίζει για την ομαλή της ένταξη στο φυσικό περιβάλλον, που αποτελείται από απότομες πλαγιές γεμάτες με διάσπαρτους αγκαθωτούς θάμνους και όμορφους βραχώδεις σχηματισμούς.
Ενσωμάτωση στο τοπίο
Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο του τοπίου, όμως, ήταν οι χαμηλοί τοίχοι από πέτρα χωρίς συνδετικό υλικό, που αποκαλούνται τοπικά ‘ξερολιθιές’ και δημιουργήθηκαν πριν από πολλά χρόνια για λόγους καλλιέργειας του εδάφους. Αυτοί οι τοίχοι, που δεν ξεπερνούν συνήθως το ένα μέτρο ύψους, δημιουργούσαν επίπεδες λωρίδες εδάφους παράλληλα με την πλαγιά και εκτείνονταν σε ολόκληρη την επιφάνεια του λόφου. Η τοποθεσία με τις ξερολιθιές ήταν η σπίθα της έμπνευσης.

Μορφολογική προσέγγιση
Στη σκέψη των ελληνικών νησιών και της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής τους, η εικόνα που έρχεται αμέσως στο μυαλό είναι διάσπαρτοι και στοιβαγμένοι λευκοί κύβοι. Το πρώτο βήμα ήταν να αναθεωρηθεί αυτή η μορφολογική προκατάληψη και οι κύριες όψεις της κατοικίας, μπροστά και πίσω, να σχηματιστούν ως ξερολιθιές, οι οποίες να ξεκινούν από χαμηλά και προοδευτικά να αναπτύσσονται σε ικανό ύψος για μια κατοικία. Κινούνται ήπια καθώς προσεγγίζουν ή απομακρύνονται από την πλαγιά, σχηματίζοντας χώρους ανάμεσά τους. Για τον λόγο αυτό, όλες οι λειτουργίες της κατοικίας τοποθετήθηκαν σε παράταξη, δίνοντάς της μακρόστενο σχήμα.
Οι τοίχοι έχουν ελαφριά εντύπωση, σαν να διαμορφώθηκαν από τους ισχυρούς ανέμους των Κυκλάδων, μοιάζοντας με κορδέλες στον αέρα. Για να συμπληρωθεί η εντύπωση της ξερολιθιάς, η οροφή της κατοικίας καλύφθηκε με χώμα και φυτεύσεις, σε αντιστοιχία με το φυσικό περιβάλλον. Έτσι, το κτίριο έγινε σχεδόν αόρατο, ειδικά όταν φαίνεται από πίσω και από απόσταση. Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό της αγροτικής κατοικίας στις Κυκλάδες είναι οι ξύλινες πέργκολες, που αποτελούνται από παχιά, ακατέργαστα, ίσια ξύλινα δοκάρια και κολόνες, με κάλυψη από καλάμια, όλα στο φυσικό τους χρώμα. Αυτή η δομή εμφανίζεται και στο εσωτερικό της κατοικίας, στην οροφή, η οποία ακολουθεί τον παραδοσιακό τρόπο κατασκευής.

Παλέτα υλικών
Το συγκεκριμένο στοιχείο χρησιμοποιήθηκε σε ολόκληρο το μήκος του κτιρίου, εσωτερικά και εξωτερικά. Τα δοκάρια που στηρίζουν αυτή την κατασκευή προφανώς δεν μπορούσαν να τοποθετηθούν παράλληλα, αλλά ακολουθούν την καμπύλη μορφολογία της κατοικίας, σαν σπονδυλική στήλη. Ως αποτέλεσμα, τα καλάμια ακολουθούν μια πλέξη που θυμίζει ψαροκόκαλο, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο σχήμα με όμορφες σκιές. Οι πόρτες και τα παράθυρα είναι ξύλινα και απλά, σε λαδί χρώμα, ενώ οι κύριοι εξωτερικοί τοίχοι είναι πέτρινοι χωρίς συνδετικό υλικό στους αρμούς. Και οι δύο αυτές αποφάσεις ακολουθούν τις παραδοσιακές μορφές και τεχνικές.






