Casa Citerna | Τοσκάνη, Ιταλία

Βιώσιμη κληρονομιά

Η κατοικία ήταν αρχικά μέρος ενός ιστορικού παλατιού που βρίσκεται στο Chianti της Φλωρεντίας. Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, αναδιαμορφώθηκε στο πλαίσιο μιας ενεργειακής ανάπλασης, οδηγώντας σε δραστικές επεμβάσεις που κάλυψαν τα ιστορικά στοιχεία του κτιρίου. Αυτή η σύγχρονη ανακαίνιση αποσκοπεί στην αποκατάσταση του χαρακτήρα αυτού του παραδοσιακού ιστορικού Chianti σπιτιού, καθώς και στη βελτίωση της ενεργειακής του απόδοσης.

Αποκατάσταση της διάταξης

Ο σχεδιασμός αποκαθιστά την συνοχή και την ρευστότητα του χώρου. Το ισόγειο έχει ανοιχτή διάταξη και αποτελείται από το καθιστικό, την τραπεζαρία και την κουζίνα που συνδέονται με μια σειρά νέων και υφιστάμενων μεγάλων τετραγωνικών ανοιγμάτων τα οποία οδηγούν σε έναν ιδιωτικό κήπο. Τα ανοίγματα στις άκρες τους επενδύονται με μεταλλικές λωρίδες. Ένα τζάκι διπλής όψης αντικαθιστά το παλιό και αποτελεί το κεντρικό σημείο του χώρου.

Η πρόσβαση στον πρώτο όροφο γίνεται μέσω μιας παλιάς, διατηρητέας σκάλας κατασκευασμένη από πέτρα. Ο χώρος επαναφέρεται στην αρχική του καθαρή μορφή και εκτείνεται γύρω από έναν ενιαίο φέροντα τοίχο. Στεγάζει δύο υπνοδωμάτια με κοινόχρηστο μπάνιο ενώ το κυρίως υπνοδωμάτιο έχει ανεξάρτητο μπάνιο καθώς και ένα μεγάλο, ιδιωτικό γραφείο με θέα στον κήπο.

Τοπικά υλικά

Κατά την αποκατάσταση του κτιρίου χρησιμοποιήθηκαν παραδοσιακά τοπικά υλικά, όπως κεραμίδια από τερακότα, ξύλο καστανιάς, πέτρα και ασβεστοκονίαμα. Τα παλιά ανοίγματα της πρόσοψης εντοπίστηκαν και αποκαταστάθηκαν για να μεγιστοποιηθεί το φυσικό φως που εισέρχεται στο χώρο καθώς και η σύνδεσή του με το περιβάλλον τοπίο. Πολλά ασύνδετα στοιχεία που κατασκευάστηκαν κατά τον 20ο αιώνα επαναφέρθηκαν στην αρχική τους τυπολογία. Μέρος των τοίχων επενδύθηκε με χειροποίητα τούβλα από τερακότα που κατασκευάζονται στην Imprunenta. Τα δομικά στοιχεία της στέγης ενισχύθηκαν με το ίδιο τοπικό ξύλο καστανιάς, ενώ χρησιμοποιήθηκε ινοσανίδα υψηλής πυκνότητας για την μόνωσή της.

Αναβαθμίζοντας την ενεργειακή απόδοση

Πρόκληση ήταν η αύξηση της ενεργειακής απόδοσης του κτιρίου χρησιμοποιώντας υλικά και λύσεις συμβατές με τον ιστορικό του χαρακτήρα. Αντί να εφαρμοστεί ένα εξωτερικό θερμικό επίχρισμα, χρησιμοποιήθηκε ένα κονίαμα από ασβέστη και φελλό τόσο στους εσωτερικούς όσο και στους εξωτερικούς τοίχους, το οποίο προσαρμόστηκε απόλυτα στην περιπλοκή μορφή και υφή τους. Ταυτόχρονα, νέα μονόφυλλα παράθυρα από ξύλο και αλουμίνιο ελαχιστοποίησαν τις θερμικές απώλειες. Τέλος, η τοποθέτηση νέων θερμαντικών πάνελ οδήγησε σε καθαρούς, minimal χώρους που ακολουθούν τον ιστορικό χαρακτήρα του κτιρίου.