Αλλαγή ταυτότητας
Το έργο αφορά στην αναβάθμιση υπάρχοντος κτιρίου που βρίσκεται σε προνομιούχο κεντρική θέση στην οδό Μιχαλακοπούλου, καταλαμβάνοντας σχεδόν ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο μεταξύ των οδών Μιχαλακοπούλου, Παπαδιαμαντοπούλου, Πόντου και Λαοδικείας στα Ιλίσια.
Στόχος σχεδιασμού
Το κτίριο τελεί υπό νέο χρηματοδοτικό μισθωτή που σκοπεύει να το εκμεταλλευθεί ως γραφειακούς χώρους προς ενοικίαση. Για τον σκοπό αυτό, απαιτήθηκε η εξωτερική αναβάθμιση της όψης του ακινήτου, ειδικά όσον αφορά στις προσόψεις που βλέπουν στους κύριους οδικούς άξονες, αλλά και η εσωτερική ανανέωση όσον αφορά τους κοινόχρηστους χώρους του και τους χώρους υγιεινής.
Ανασχεδιασμός εξωτερικού κελύφους
Το κτίριο ως είχε ήταν καλυμμένο από φύλλα αλουμινίου σε επιμερισμό και τρόπο εφαρμογής, πολύ χαρακτηριστικό για κτίρια γραφείων του τέλους της δεκαετίας του ‘90 και των αρχών του 2000. Επίσης το υλικό ήταν σε χρωματισμό έντονα εταιρικό της τότε ιδιοκτησίας του. Έτσι κρίθηκε απαραίτητη -για να μπορέσει να στεγάσει νέες ετερόκλητες εταιρίες σε ένα κέλυφος που να έχει σύγχρονο χαρακτήρα- η πλήρης αποξήλωση όλων των επικαλύψεών του.
Από την άλλη, η πλαγιοκάλυψη του κτιρίου, τα κουφώματά του καθώς και τα συστήματα ηλιοπροστασίας που έχει -με χρήση εξωτερικών αλουμινένιων βενετικών περσίδων- κρίθηκαν επαρκή, ενώ η αντικατάστασή τους αντιοικονομική. Έτσι, προκειμένου να διατηρηθούν τα κουφώματα, οι νέες όψεις διατηρούν ακριβώς τον ρυθμό και τα μεγέθη των υπαρχόντων ανοιγμάτων. Τα φύλλα αλουμινίου της πλαγιοκάλυψης αφαιρέθηκαν και βάφτηκαν σε σκούρα, ουδέτερη φαιά απόχρωση προκειμένου η μάζα του κτιρίου να μπορέσει να αποτελέσει το υπόβαθρο μιας πιο γενναίας αρχιτεκτονικής χειρονομίας.
Μορφολογία πρόσοψης
Η θέση προβολής που έχει το κτίριο, ο χαοτικός περίγυρός του, καθώς και η ανάγκη επικαιροποίησης της αισθητικής των προσόψεών του, επέβαλε μια έντονη παρέμβαση για τη διαμόρφωση των όψεων, ειδικά προς τις κύριες οδούς και τη διακεκριμένη γωνία του οικοπέδου στη συμβολή των οδών Παπαδιαμαντοπούλου και Μιχαλακοπούλου.
Προκειμένου να μείνει αλώβητη η υπάρχουσα πλαγιοκάλυψη επελέγη η δημιουργία μιας νέας, διάτρητης όψης σε απόσταση από την υπάρχουσα: μια νέα αναρτημένη επιδερμίδα που δηλώνει ξεκάθαρα την παρουσία του κτιρίου. Η νέα αυτή πρόσοψη αποτελείται από ένα διακοσμητικό πλέγμα δοκών διαστάσεων 30x70cm που απέχουν 70cm από την υπάρχουσα όψη. Διατάσσονται μεταξύ δύο οριζόντιων δοκών στο ύψος του Α’ ορόφου ή κάτω, στο ύψος στηθαίου του δώματος ή άνω, που εγκιβωτίζουν τη γεωμετρία και εξισορροπούν τη σύνθεση. Οι θέσεις των δοκών του πλέγματος ακολουθούν μια λογική αντιστοιχίας προς τα τυφλά μέρη της πλαγιοκάλυψης και του μέσου των υπαρχόντων ανοιγμάτων προκειμένου να μην μειώνουν το φως των εσωτερικών χώρων και να μην αποκρύπτουν την όμορφη θέα, ειδικά της πτέρυγας της Μιχαλακοπούλου προς τον Λυκαβηττό.
Υλικότητα πρόσοψης
Οι δοκοί αυτές έχουν ικανό μέγεθος ώστε να είναι αισθητή η παρουσία τους στον δρόμο, αλλά προκειμένου να μην αποπνέουν αίσθηση φερόντων στοιχείων αποκλίνουν από την κατακόρυφο με τυχαίο τρόπο που κάνει πιο ανάλαφρη τη σύνθεση και αναδεικνύει τον διακοσμητικό της χαρακτήρα.
Η νέα επιδερμίδα γίνεται εξολοκλήρου από μεταλλική κατασκευή για να μην έχει θερμοχωρητικότητα, επικαλύπτεται από ξηρά δόμηση και επιχρίεται σε λευκό χρώμα προκειμένου να λειτουργήσει ως πρώτο επίπεδο σε σχέση με το σκούρο υπόβαθρο της μάζας του κτιρίου. Η σύνθεση αυτή του πλέγματος των δοκών διαχωρίζεται από το επίπεδο του δρόμου με τη δημιουργία ενός ισχυρού οριζόντιου στοιχείου. Έτσι δημιουργείται μια νέα μαρκίζα που περιτρέχει το κτίριο στο επίπεδο της οροφής του ισογείου κατασκευασμένη και αυτή από μεταλλικά στοιχεία και βαμμένη στην ίδια λευκή απόχρωση με το πλέγμα.
Εξωτερικός φωτισμός
Ειδική, τέλος, μέριμνα ελήφθη και για τον φωτισμό ανάδειξης του κτιρίου. Με διακριτικούς ανεστραμμένους φωτισμούς επιχειρήθηκε η διαφοροποίηση της αίσθησης των νέων προσόψεων μεταξύ ημέρας και νύχτας και η δημιουργία ενός άρτιου αισθητικού αποτελέσματος με ισχυρή όμως παρουσία και κατά τις νυχτερινές ώρες.