Το πρόγραμμα ξεκίνησε με μία δηλωμένη επιθυμία του πελάτη: Τον σχεδιασμό ενός χώρου για πολλά βιβλία. Αμέσως, η φαντασία των αρχιτεκτόνων ανέτρεξε στις αναγεννησιακές βιβλιοθήκες, με τις συρόμενες σκάλες που φτάνουν τις στοίβες των βιβλίων. Η πρόταση προδιαγράφει έναν ψηλοτάβανο χώρο, με καθαρή ιεραρχία στο εσωτερικό.
Η ογκοπλαστική σύνθεση αντιστοιχεί στη λειτουργική διαφοροποίηση των εσωτερικών χώρων, δημιουργώντας μια «ανήσυχη» οροφή με διαφορετικά ύψη. Η οροφή γίνεται, επίσης, η «πέμπτη όψη» του κτιρίου.
Η πυκνότητα και το βάρος του μονολιθικού όγκου της οροφής ανατρέπεται και εισάγεται η ιδέα μιας αιωρούμενης μάζας πάνω σε λεπτά ξύλινα κουφώματα και υαλοπίνακες. Το αίσθημα πίεσης υπενθυμίζει στους χρήστες την ανθρώπινη κλίμακά τους και ανακαλεί το την αρχετυπική έννοια του καταφυγίου.
Ο χρόνος, που είναι πάντοτε σημαντικό στοιχείο της αρχιτεκτονικής, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στο έργο. Τα δομικά στοιχεία, ειδικότερα εκείνα που είναι από μπετόν, αποτυπώνουν το πέρασμα του χρόνου στον ξυλότυπό τους. Ο συγκεκριμένος ξυλότυπος, με ποικιλία αντίστοιχη με εκείνη της κορυφογραμμής στην οροφή, σχηματίζει εσοχές και εξοχές που δημιουργούν ένα παιχνίδι με τις σκιές μέσα στο πέρασμα της ημέρας, δίνοντας θεατρική εντύπωση στις όψεις. Με το πέρασμα του χρόνου, το μπετόν, με την έντονη υφή του, θα γεράσει με φυσικό τρόπο και θα ενσωματωθεί στο περιβάλλον του. Το ίδιο θα συμβεί και με την ξύλινη βάση, που θα γίνει ακόμα πιο όμορφη, εμπλουτίζοντας την εντύπωση της κατοικίας.