Η κατοικία είναι κτισµένη σε οικόπεδο που βρίσκεται στην πλαγιά ενός λόφου, σε κοντινή απόσταση από τη θάλασσα, µε µεγάλες υψοµετρικές διαφορές, νοτιοδυτικό προσανατολισµό και θέα προς τη θάλασσα.
Aποτελείται από τη βασική κατοικία, η οποία στο ισόγειο περιλαµβάνει το καθιστικό µε θέα προς τη θάλασσα, την τραπεζαρία, την κουζίνα και ένα υπνοδωµάτιο και από τρεις µονώροφες ανεξάρτητες κατοικίες – δωµάτια µε εξωτερική πρόσβαση σε διαφορετικό επίπεδο.
Η τοποθέτηση των κατοικιών γίνεται έτσι, ώστε να αξιοποιείται η θέα προς τη θάλασσα, ενώ η ανάπτυξη των όγκων είναι σε σχήµα Π γύρω από µία κεντρική αυλή, όπως σε ανάλογα παραδοσιακά κτίσµατα.
Η κεντρική αυλή οργανώνει τις λειτουργίες, δηµιουργώντας ένα πυρήνα σε άµεση αναφορά στους κτιριακούς όγκους. Εκεί τοποθετούνται τα εξωτερικά καθιστικά και η πισίνα, µε θέα πάντοτε προς τη ∆ύση και την κοντινή παραλία της Τρυπητής.
Ο µεγάλος όγκος ενός ενιαίου κτίσµατος διασπάται µε επίπεδα σε διαφορετικές θέσεις, άµεσα προσαρµοσµένα µε το έδαφος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η προσαρµογή του κτιρίου στο τοπίο είναι αρµονική και ο όγκος της κεντρικής κατοικίας είναι ο δυνατόν µικρότερος.
Η κατοικία, από την ανατολική πλευρά, είναι σχεδόν υπόσκαφη και εντάσσεται πλήρως στην τοπογραφία του εδάφους. Από αυτήν τη θέση το κτίσµα αποκτά πέµπτη όψη, που είναι ορατή από το ύψωµα και, µε την τοποθέτηση χαλικιού στο δώµα, τα όρια µεταξύ φύσης και κατοικίας είναι αρκετά δυσδιάκριτα. Τα µεγάλα ανοίγµατα, σχισµές, ορίζουν θέες και επιτρέπουν το εξωτερικό – θέα – να συµµετέχει συνεχώς στην καθηµερινή ζωή της κατοικίας και να ενοποιεί τους χώρους λειτουργικά και αισθητικά.
Η διάταξη των επιµέρους όγκων και αυλών δηµιουργεί την αίσθηση ενός µικρού οικισµού µε ανάλογες χωρικές ποιότητες, τονίζοντας πάντοτε την προσαρµογή στο έδαφος, την προστασία από το βοριά και το έντονο φως και τέλος την άµεση οπτική επαφή µε τη θάλασσα. ∆ώµατα, που γίνονται αυλές, εξωτερικές σκάλες που γίνονται καθιστικά, το στοιχείο του νερού, που ορίζει χώρους θέασης.