Αίσθημα αιώρησης
Το έργο στη θέση Κηπιά, λίγο έξω από την Καβάλα, αφορά στην επέκταση των γραφείων εταιρείας εξόρυξης και επεξεργασίας πετρωμάτων καθώς και την πλήρη διαμόρφωση της εσωτερικής δομής του εκθεσιακού χώρου των προϊόντων της, συνολικής επιφάνειας 3.000m2.
Φιλοσοφία σχεδιασμού
Η σύνθεση έχει ως αφετηρία την επανερμηνεία της εμπειρίας των λατομείων ως ελεύθερη τοπιακή περιήγηση, με το αίσθημα της αιώρησης να εισάγεται ως χαρακτηριστική αρχιτεκτονική ιδέα. Ο χώρος βιώνεται κατά την κίνηση του επισκέπτη ως διαδρομή με φυτεύσεις, βράχους και εναλλαγές της αντίληψης μέσα από ένα σύστημα πολλαπλών πολυαισθητηριακών εμπειριών, με τη γέφυρα του ενδιάμεσου επιπέδου να αιωρείται ανάμεσα σε δύο καμπύλες επιφάνειες από μεταλλικά στοιχεία, πάνω στα οποία γίνεται η ανάρτηση των εκθεμάτων.
Χωρική οργάνωση
Η διαδικασία της μετάβασης ξεκινάει από την είσοδο, συνεχίζεται εντός της διαδρομής του ισογείου και επεκτείνεται στη σύνθεση του μουσειακού χώρου των λατομείων, η οποία ολοκληρώνεται στον πρώτο όροφο της έκθεσης, όπου βρίσκεται και η σύνδεση με τα γραφεία στο ενδιάμεσο επίπεδο. Στον εκθεσιακό χώρο έχουν σχεδιαστεί ενότητες με στοιχεία του λατομείου, καθιστικά, καθώς και χώροι ψυχαγωγίας και συνάθροισης του κοινού.
Η λογική των χαράξεων του εδάφους συνεχίζεται και στα γραφεία, με καμπύλες λωρίδες από μαύρο γρανίτη, σχιστόλιθο και νησίδες από μοκέτα. Ο χώρος των γραφείων, όπου οργανώνονται 40 θέσεις εργασίας, αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα, καθένα από τα οποία έχει πρόσβαση μέσα από έναν γλυπτικό πυρήνα κατακόρυφης κίνησης από πτυχωτή λαμαρίνα στο κεντρικό αίθριο.
Υλική αισθητική & κατασκευές
Την αρχιτεκτονική σύνθεση συμπληρώνουν οι ογκόλιθοι που έχουν μεταφερθεί από τα λατομεία της εταιρείας και ορίζουν συγκεκριμένες διαδρομές. Η επεξεργασία τους έχει γίνει με τέτοιον τρόπο ώστε να υποδηλώνουν τη μορφή του φυσικού βράχου, παραπέμποντας τόσο εννοιολογικά όσο χωρικά στην εμπειρία της φυσικής τοπιακής διαδρομής στο εσωτερικό ενός λατομείου. Την ίδια ιδέα εξυπηρετεί η επεξεργασία των λεπτομερειών σε αντικείμενα, όπως οι βραχώδεις νιπτήρες, οι περσίδες από σχιστόλιθο και οι κλίμακες. Οι πολλαπλές επιφάνειες της έκθεσης σχεδιάζονται ως ένας μοναδικός χώρος όπου τα υλικά τοποθετούνται ως αφήγημα της βιωματικής εμπειρίας των λατομείων, δημιουργώντας πολλαπλές αναφορές και νοήματα τα οποία συνδέονται εννοιολογικά με την αδρότητα της ύλης και την απτική συνθήκη της αρχιτεκτονικής εν γένει.