Αισθητηριακός σχεδιασμός
Το διαμέρισμα εμβαδού 100m2 βρίσκεται στον 6ο όροφο μίας τυπικής πολυκατοικίας της δεκαετίας του 1960, στο κέντρο της Αθήνας, με θέα τον λόφο του Υμηττού.
Στρατηγική ανακαίνισης
Ο χώρος αρχικά αποτελούνταν από καθιστικό-τραπεζαρία, χολ, εσωτερική κουζίνα και δύο μικρά υπνοδωμάτια με ένα λουτρό. Με την ανακατασκευή, τα εσωτερικά χωρίσματα καθαιρέθηκαν ώστε ο χώρος διημέρευσης να τοποθετηθεί στο μπροστινό μέρος, αξιοποιώντας το ανατολικό φως από την κύρια όψη της πολυκατοικίας. Τα δύο υπνοδωμάτια, αναδιαμορφώθηκαν έτσι ώστε να αποκτήσουν ένα μπάνιο στο εσωτερικό τους και η εσωτερική σκάλα που οδηγούσε στο δώμα του κτιρίου, τοποθετήθηκε στο χολ, σε άμεση σύνδεση με την είσοδο του διαμερίσματος.

Λειτουργική οργάνωση
Το εσωτερικό έχει σχεδιαστεί ως ένας χώρος αντανακλάσεων και κρυφών περασμάτων που στοχεύει αφενός στη δημιουργία μιας ψευδαίσθησης ως προς το μέγεθος του χώρου, δίνοντας βάθος και αφετέρου στη δημιουργία ενός μεταβλητού, ζωντανού χώρου μέσω των αλλαγών του φυσικού φωτός και του καθρεφτίσματος της πόλης στο εσωτερικό του. Μεγάλες επιφάνειες των εσωτερικών τοίχων επενδύονται με διάφανους καθρέφτες, προκειμένου να επιτευχθεί η οπτική συνέχεια του μέσα με το έξω και γυάλινες επιφάνειες με χρώματα ή μεταλλικά αντανακλαστικά στοιχεία χρησιμοποιούνται συμπληρωματικά ώστε να ενισχύσουν την ιδέα αυτή.
Για να σηματοδοτηθεί η μετάβαση στους πιο ιδιωτικούς χώρους- υπνοδωμάτια, το πίσω μέρος του διαμερίσματος, αλλάζει ρυθμό και αποκτά μία πιο ήπια χρωματική παλέτα, με λιγοστά διακριτικά αντικείμενα να προστίθενται, στοχεύοντας σε ένα χώρο που απορροφά τον θόρυβο της πόλης.

Παλέτα υλικών
Ως προς τη χρήση των υλικών, το παλιό ξύλινο δάπεδο της κατοικίας αντικαταστάθηκε με φαρδιές μασίφ σανίδες δρυ σε ματ απόχρωση, ενώ το δάπεδο των υπνοδωματίων καλύπτεται με μοκέτα σε υπόλευκο χρώμα. Φυσική δρυς σε μαύρο και σκούρο καφέ βερνίκι χρησιμοποιείται για τα ερμάρια και τις σταθερές κατασκευές των κοινόχρηστων χώρων, ενώ ξύλινες επιφάνειες σε ματ και γυαλιστερή μπεζ λάκα χρησιμοποιούνται στα ερμάρια και στα έπιπλα των πιο ιδιωτικών χώρων. Γκρι-καφέ μάρμαρο και υφάσματα σε διαφορετικές υφές και χρωματισμούς επιλέγονται για το καθιστικό και την κουζίνα, ενώ μπεζ-υπόλευκο μάρμαρο και μαλακά, υπόλευκα υφάσματα για τα υπνοδωμάτια και τα λουτρά. Οι εσωτερικοί τοίχοι του διαμερίσματος καλύπτονται από λείο μπεζ κονίαμα, ενοποιώντας τον χώρο στο σύνολο του. Κεραμικά, μεταλλικά διακοσμητικά στοιχεία και χρωματιστά φωτιστικά σώματα αποτελούν συμπληρωματικά αντικείμενα που ολοκληρώνουν την εσωτερική αίσθηση του χώρου της κατοικίας.
Η προσέγγιση της αναδιαμόρφωσης του παλιού διαμερίσματος, μέσω ενός αισθητηριακού σχεδιασμού, τροφοδοτεί τις αισθήσεις της όρασης, της αφής και του ήχου, προσπαθώντας να δημιουργήσει μια βαθύτερη και ουσιαστικότερη σύνδεση του υφιστάμενου χώρου με το αστικό περιβάλλον στο οποίο ανήκει και αλλάζει συνεχώς.






