Casa bottega

Η κατοικία, στο κέντρο της Βαλέτας, επανασχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα για να φιλοξενήσει το σπίτι και το γραφείο του. Η πρώτη φάση αφορούσε στην αποκατάσταση του υπάρχοντος κτιρίου στην αρχική του μορφή, με την εξαίρεση μίας τεράστιας ηλιοροφής πάνω από τη σάλα. Τα χαμηλότερα επίπεδα μένουν πιστά στην αρχική εντύπωση του κτιρίου, διατηρώντας τα διακοσμητικά πλακίδια, τα ανοίγματα και τις υφές. Το ψηλότερο επίπεδο είναι σύγχρονη επέκταση και προσθήκη, που χαρακτηρίζεται από τις αντιθέσεις ανάμεσα στα σκληρά και τα μαλακά υλικά, το φως και τη σκιά, τα πλήρη και τα κενά.

Το ισόγειο, με την τοξωτή είσοδο, λειτουργεί ως χώρος υποδοχής, ενώ το θολωτό υπόγειο χρησιμοποιείται ως εργαστήριο μακέτας και δοκιμαστικών κατασκευών. Με την κατασκευή των ψηλότερων επιπέδων, τοποθετήθηκε στην αυλή ασανσέρ μέσα σε κουβούκλιο από χάλυβα και οπλισμένο γυαλί, το οποίο πλαισιώνει επιλεγμένες θέες κατά την άνοδο. Ο πρώτος όροφος περιλαμβάνει το γραφείο, ενώ ο δεύτερος χρησιμοποιείται ως ενδιάμεση περιοχή. Καθώς βρίσκεται ανάμεσα στο γραφείο και την κατοικία, αναλαμβάνει μόνιμες και εφήμερες χρήσεις. Η μπετονένια πλάκα στη σάλα μπορεί να αντέξει ακόμα και πάρτι με 30 άτομα που χορεύουν ταυτόχρονα. Ο χώρος δεν έχει προδιαγεγραμμένη λειτουργία: λειτουργεί ως αρχιτεκτονική βιβλιοθήκη και δωμάτιο μουσικής, home theater και χώρος παρουσιάσεων, για μεσημεριανό ύπνο ή για κουβέντες μέχρι αργά το βράδυ.

Η νέα επέκταση στηρίζεται σε δύο προκατασκευασμένες δοκούς που μεταβιβάζουν ολόκληρο το βάρος της στις πλευρικές μεσοτοιχίες, απελευθερώνοντας την κατοικία από επιπλέον στηρίγματα. Η τοποθέτησή τους είχε κεντρική σημασία για τον επανασχεδιασμό, παρουσίασε όμως μία σειρά από προβλήματα. Πέρα από το κόστος, ήταν ιδιαίτερα δύσκολη η μεταφορά και η τοποθέτησή τους σε περιορισμένο χώρο, ανάμεσα σε ιστορικά κτίρια και στενούς δρόμους. Επιλέον, η στενή και διαγραμμισμένη μορφή τους έκανε δύσκολο τον σχεδιασμό και τη διαστασιολόγησή τους.

Η τοποθέτηση των δοκών ήταν η στιγμή του μεγαλύτερου ενθουσιασμού, καθώς σφηνώθηκαν σαν Lego. Στη συνέχεια, σχεδιάστηκαν και τοποθετήθηκαν οι χαλύβδινες ράγες, παράλληλα με τις διαγραμμισμένες πλευρές των δοκών. Το αισθητικό τους επίτευγμα βρίσκεται στην επιφάνειά τους, που τρέχει πάνω σε ξύλινες δοκίδες, δίνοντάς τους πάρα πολύ ελαφριά εντύπωση.

Το συνεχόμενο, χαμηλό οριζόντιο άνοιγμα στο master υπνοδωμάτιο αλλάζει διαρκώς την ατμόσφαιρα του χώρου, με το φως του ήλιο να αντανακλάται στο δρύινο δάπεδο και μία γραμμή από κάκτους μήκους 10m να τραβά το βλέμμα προς τα έξω, είτε από το κρεβάτι, είτε από το ντους. Το διαμέρισμα, μακριά από τον θόρυβο του δρόμου, έχει άνετη, ελεύθερη αίσθηση. Οι αναδιπλούμενες πόρτες στο σαλόνι τοποθετούνται πάνω σε ένα σύνθετο έπιπλο από χάλυβα που σβήνει το όριο ανάμεσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Φυσικό φως γεμίζει τον χώρο από κάθε τοίχο, τα φυλλώματα των δέντρων πλαισιώνουν τη θέα από τα ανοίγματα της οροφής, με τα δύο λιμάνια της πόλης να βρίσκονται στο ορατό βάθος.

Ατμόσφαιρα παιχνιδιού επικρατεί στο «δενδρόσπιτο», έναν χαμηλοτάβανο χώρο πάνω από την κουζίνα, όπου τα παιδιά μπορούν να βρίσκονται σε κοντινή απόσταση. Η κουζίνα είναι η καρδιά της κατοικίας, με τον πάγκο από ανοξείδωτο χάλυβα να επιτρέπει σε οποιονδήποτε μαγειρεύει να αξιοποιεί το βέλτιστο «τρίγωνο» μαγειρικής-εργασίας.

Chris Briffa Αrchitects

Aldo Amoretti