Ακολουθώντας νέες τεχνικές σχεδιασμού και νέες τεχνολογίες κατασκευής η Αρχιτεκτονική θα μπορέσει να δώσει μια απάντηση στο οικονομικό αδιέξοδο που προσπαθεί να την περιορίσει. Τώρα είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία για ιδέες δημιουργίας χώρου. Με αυτό το σκεπτικό ξεκινήσαμε να σχεδιάζουμε τους “Κήπους με Κατοικία”.
Στην περιοχή μελέτης, στο Σαν Σαλβαδόρ, η αφαίρεση ενός δέντρου απαιτεί την αντικατάστασή του από δεκαπέντε δέντρα. Με αυτό τον περιορισμό αποφασίσαμε να οργανώσουμε τους χώρους της κατοικίας γύρω από εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους πρασίνου, διατηρώντας τη θέση των υπάρχοντων δέντρων. Αυτό έδωσε ένα αποτέλεσμα βιοκλιματικού χαρακτήρα, καθώς το σπίτι έχει την ικανότητα να “αναπνέει”, σχεδόν φυσικά, μέσα από συμπίεση του αέρα σε προφανή σημεία της περιφέρειάς του και απεγκλωβισμό του ζεστού αέρα μέσω του κεντρικού αιθρίου. Η μορφή αυτής της μελέτης προκύπτει από τη μελέτη υπολογιών μιας αρχικής μονάδας που πολλαπλασιάζεται, στρέφεται, διχοτομείται, στρεβλώνεται, παραμορφώνεται με στόχο τη δημιουργία εσωτερικών και εξωτερικών κήπων για την κατοικία. Η συνολική σύνθεση έχει εξωστρεφή χαρακτήρα, επιτρέποντας στον περιβάλλοντα χώρο να διεισδύει στο εσωτερικό του σπιτιού. Κατά τη χωρική εμπειρία ανατρέπεται η αίσθηση του “μέσα” με το “έξω”. Τα όρια εσωτερικού και εξωτερικού χώρου είναι λεπτά και μεταβλητά.