Πρόκειται για μία ανακατασκευή κατοικίας από το 1950. Προσπαθώντας να επιτευχθεί εξωστρέφεια, δημιουργήθηκε ένας διάλογος μεταξύ του υπάρχοντος και νέων όγκων που φιλοξενούν νέες χρήσεις. Η εξωτερική σκάλα σχεδιάστηκε κυκλική και ακολουθεί την καμπύλη της οροφής.
Κύριο χαρακτηριστικό της πρότασης είναι η χρήση της τοπικής πέτρας και η πλαστικότητα των όγκων. Η κατοικία είναι διπλού ύψους στο ισόγειο, το οποίο επικοινωνεί με την αυλή. Σε αυτόν τον χώρο έγινε μια επέκταση και δημιουργήθηκε ένα κυκλικό μπάνιο με κτιστό ντουζ και πάγκο επενδυμένα με τσιμεντοκονία, ενώ στον τοίχο του νιπτήρα κρατήθηκε η παλιά πετρά.
Στην είσοδο το ταβάνι με τα κυπαρισσόξυλα και την πέτρινη στήριξη αναπαλαιώθηκε και διατηρήθηκε. Τα δυο επίπεδα δημιουργούν το καθιστικό, όλο επενδυμένο με τσιμεντοκονία που συνεχίζει και στην κυκλική σκάλα. Στο όροφο η παλιά στέγη αποξηλώθηκε και φτιάχτηκε νέα, ενώ το χωμάτινο μεσοπάτωμα αντικαταστάθηκε με τσιμεντένια πλάκα. Εκεί έγιναν και δυο νέες προσθήκες που φιλοξενούν το λουτρό.