Η πρόταση για τον επανασχεδιασμό της κεντρικής πλατείας των Φαρσάλων, η οποία κατατέθηκε ως συμμετοχή σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, εμπνέεται από τη μακραίωνη ιστορία της πόλης και της ευρύτερης περιοχής, η οποία διαχρονικά αποτελούσε σημαντικό πέρασμα ανάμεσα στο βόρειο και το νότιο τμήμα της ηπειρωτικής χώρας.
Κατά τη διάρκεια των 4000 χρόνων της ιστορίας της, η περιοχή έγινε τόπος πολλών και σημαντικών μαχών για τους αρχαίους Έλληνες, Ρωμαίους, Οθωμανούς και σύγχρονους Έλληνες. Ταυτοχρόνως, τα Φάρσαλα θεωρούνται τόπος γέννησης του Αχιλλέα, μυθικού ήρωα της Ιλιάδας. Η μορφή του Αχιλλέα δεν είναι μόνο η επιτομή του αήττητου ηρωικού πολεμιστή, αλλά επίσης σηματοδοτεί τη μετάβαση ανάμεσα στην παλιά εποχή των ηρώων και τη νέα, των πόλεων-κρατών.
Με έμπνευση από ιστορικά γεγονότα και μύθους, η πρόταση επικεντρώνεται στην έννοια της «σύγκρουσης» και την αναπαριστά στη νέα δαπεδόστρωση. Πολλαπλά τετράγωνα τμήματα συγκρούονται με αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στη γεωμετρία τους, δημιουργώντας μία πλακόστρωση που ξεκινά από τις εισόδους της πλατείας και κατευθύνεται προς το κέντρο της, όπου σύμφωνα με την πρόταση μεταφέρεται το άγαλμα του Αχιλλέα, δίπλα στο κεντρικό σιντριβάνι.
Τα τετράγωνα -αρχικά- σχήματα επαναπροσδιορίζονται κάθε φορά λόγω της σύγκρουσης μεταξύ τους. Τα τελικά σχήματα αποτελούνται από μία ζώνη εμφανούς μπετόν στην περίμετρό τους, ενώ στο εσωτερικό τους περιλαμβάνονται διαδοχικές παράλληλες ζώνες από τοπική πέτρα και μάρμαρο, είτε νέο είτε επαναχρησιμοποιούμενο από την πλατεία.
Τα παρτέρια και τα νέα στοιχεία νερού ακολουθούν την ίδια σχεδιαστική λογική. Μικρές προεξοχές με δέντρα και χαμηλή βλάστηση δημιουργούν τα παρτέρια που περιβάλλουν την κεντρική περιοχή της πλατείας κατασκευάζοντας έναν κήπο που βελτιώνει και εμπλουτίζει το μικροκλίμα του δημόσιου χώρου. Τα πολλαπλά στοιχεία νερού τοποθετούνται σε κομβικά σημεία του κήπου ενισχύοντας την παρουσία της φύσης στην πλατεία, προσφέροντας στιγμές παιχνιδιού και έκπληξης. Τα στοιχεία νερού στο κεντρικό τμήμα της πλατείας κρύβονται στο εσωτερικό της πλακόστρωσης. Μπρούντζινες λωρίδες περιέχουν τα συστήματα απορροής, ενώ εμφανίζονται ως συνέχεια της πλακόστρωσης. Το νερό αποτελεί στοιχείο έκπληξης για τον επισκέπτη καθώς ξεπηδά από το εσωτερικό του δαπέδου, είτε δημιουργώντας μια μικρή, εφήμερη λίμνη, είτε εξαφανίζεται μέσα στο σύστημα απορροής. Ο σχεδιασμός των φωτιστικών σε σχήμα μπρούντζινης καμπάνας παραπέμπει στη Βυζαντινή ιστορία της περιοχής, ενώ καθιστικά από ξύλο και μάρμαρο τοποθετούνται ώστε να ακολουθούν τους σχηματισμούς της πλακόστρωσης.