Ανακαίνιση Διαμερίσματος στο Μετς

Νέοι συσχετισμοί

Το έργο αφορά στην ανακαίνιση διαμερίσματος 75m² σε μια τυπική μεσοπολεμική πολυκατοικία της Αθήνας, με στοιχεία Art Deco. Ο χώρος διατήρησε την υπάρχουσα χρήση και η νέα πρόταση βασίστηκε στις ανάγκες περιοδικής κατοίκησης από τον ιδιοκτήτη, ο οποίος ζει κυρίως στο εξωτερικό.

Χωρική διαμόρφωση

Ζητούμενο ήταν να μείνει ανέγγιχτο το μεγαλύτερο τμήμα της κάτοψης και να διατηρηθεί κατά το δυνατόν τόσο η δομή όσο και τα μορφολογικά στοιχεία του διαμερίσματος, προσανατολίζοντας τον σχεδιασμό στον επαναπροσδιορισμό αυτών των χαρακτηριστικών. Η τυπολογία του διαμερίσματος της εποχής διαιρεί την κάτοψη σε πέντε μέρη: το χολ εισόδου, την κουζίνα, το λουτρό, το υπνοδωμάτιο και το καθιστικό. Η στιβαρότητα των συμπαγών, διακριτών χώρων και τα όριά τους παραμένουν, ενώ επιχειρείται μία μόνο αλλαγή: Με την καθαίρεση ενός διαχωριστικού τοίχου, ο χώρος της εισόδου και της κουζίνας, που στην προηγούμενη συνθήκη παρέμεναν αποκομμένοι και τυφλοί ως προς την κύρια όψη, νοηματοδοτούνται διαφορετικά και αποκτούν τη δική τους πολλαπλή σημασία στη ζωή και χρήση της κατοικίας. Δημιουργούνται νέοι χωρικοί και λειτουργικοί συσχετισμοί με τον χώρο του καθιστικού, ενώ δίνεται η δυνατότητα ενιαίου σχεδιασμού των εσωτερικών όψεων που προκύπτουν.

Custom κατασκευές

Τη θέση του συμπαγούς τοίχου παίρνει μια κεντρική ξύλινη κατασκευή, κομμάτι μιας ευρύτερης χειρονομίας που ξεκινά από την είσοδο και καταλήγει στον χώρο του υπνοδωματίου. Ως ενοποιητικό στοιχείο, η κατασκευή από ξύλο ελληνικής καρυδιάς, γίνεται το κέντρο της κάτοψης, το σημείο αναφοράς του σπιτιού και αποκτά χρηστικό ρόλο, φιλοξενώντας τον εξοπλισμό της κουζίνας, μια θέση εργασίας-γραφείο και αποθηκευτικά ερμάρια. Η μεταλλική κατασκευή της εισόδου με τους κρυφούς αποθηκευτικούς χώρους, τη βιβλιοθήκη και το κινητό πανέλο του καθρέφτη, συστήνει διαφορετικά την έννοια του ορίου και το διαμέρισμα αποκτά απρόσμενες φυγές και θεάσεις προς την πόλη, σχεδόν από κάθε σημείο του.

Υλικά & διακοσμητικά στοιχεία

Διαφορετικές υλικότητες, πολλαπλές χρήσεις και μεταβλητά στοιχεία καθιστούν τον άλλοτε ανενεργό πυρήνα της κατοικίας σε έναν ζωντανό μηχανισμό. Οι οροφές, οι τοίχοι και τα επιμέρους διακοσμητικά στοιχεία της εποχής, αποδίδονται με τον ίδιο χρωματισμό με στόχο την ομοιογένεια και την πλαστική έκφραση των art deco χαρακτηριστικών, σε μια κατοικία που καλείται να συγκεράσει ετερογενή στοιχεία. Οι σημειακές επεμβάσεις στο διαμέρισμα, σε αντίθεση με το ομοιογενές μονόχρωμο περιβάλλον, υλοποιούνται με διακριτά υλικά, όπως κόκκινη ελληνική καρυδιά και σκούρο μαύρο στα μέταλλα, δημιουργώντας έναν ήρεμο συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στο προϋπάρχον κέλυφος και τις νέες κατασκευές.