Διπλοκατοικία στην Εκάλη

Η μετατροπή μιας μεγάλης προαστιακής κατοικίας της δεκαετίας του ‘80, αμφιλεγόμενης αισθητικής, σε ένα σύγχρονο κτίριο δύο ισοδύναμων κατοικιών που αναπτύσσονται καθ’ ύψος, αποτέλεσε μια ιδιαίτερη πρόκληση. Η απογύμνωση του κτιρίου από όλα τα στοιχεία μεταμοντέρνων επιρροών ήταν από την αρχή ζητούμενο, μαζί με την απόφαση αλλαγής της στέγης του και καθαίρεσης αρκετών τμημάτων των υπαρχόντων εξωστών. Η μελέτη της υπάρχουσας κατασκευής έφερε στην επιφάνεια την ανάγκη βελτίωσης της στατικής επάρκειας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορούσε την αντισεισμική συμπεριφορά και την εναρμόνιση με τον αντισεισμικό κανονισμό που ισχύει σήμερα.

Η λύση που επιλέχθηκε ήταν αυτή της κατασκευής μιας νέας όψης από οπλισμένο σκυρόδεμα, που περιβάλλει την υπάρχουσα και συνδέεται με αυτή, εξασφαλίζοντας την ακαμψία του συστήματος. Ο νέος αυτός ”μανδύας“ πάχους 25cm θεμελιώνεται στο έδαφος και φτάνει μέχρι τα ανώτατα σημεία των όψεων του κτιρίου και των κεκλιμένων στεγών που κατασκευάστηκαν εξαρχής. Η επίλυση αυτή είναι σύμφωνη με αυτά που ο κανονισμός προβλέπει για τη στατική ενίσχυση υπαρχουσών κατασκευών.

Οι δύο κατοικίες οργανώθηκαν σε τρεις βασικές στάθμες εκμεταλλευόμενες τη θέα προς την Πάρνηθα, χωρίζοντας τον συνολικό όγκο σε δύο ίσα μέρη κατά τον άξονα Βορρά-Νότου. Ο χωρισμός αυτός προβάλλεται και σηματοδοτείται από ξύλινο τοιχοπέτασμα που ξεκινά από την είσοδο και την πρασιά, διαπερνά τους εσωτερικούς χώρους των δύο κατοικιών και επιμερίζει τους υπαίθριους στεγασμένους χώρους στην πίσω αυλή.

Όλες οι εξωτερικές όψεις, αλλά και τμήματα του φέροντος οργανισμού στους εσωτερικούς χώρους των κατοικιών έχουν κατασκευαστεί από εμφανές και άβαφο σκυρόδεμα με οριζόντιες και κατακόρυφες ξύλινες τάβλες ελαφρώς πλανισμένες.

Οι κεκλιμένες οροφές συμπληρώνουν τον όγκο και επιτρέπουν στο φως και τον αέρα να διεισδύουν στα υπνοδωμάτια των κατοικιών. Φωτιστικά ανοίγματα έχουν προβλεφθεί, επίσης, στο δώμα του κτιρίου για τους βοηθητικούς χώρους των υπνοδωματίων.

Ιδιαίτερο στοιχείο αποτελούν οι υπαίθριοι μεταβατικοί χώροι, όπως ο νέος εξώστης από μέταλλο και ξύλο στον όροφο, της μίας εκ των δύο κατοικιών. Το ξύλο έχει χρησιμοποιηθεί, εκτός του εγκάρσιου τοίχου που χωρίζει τις κατοικίες στις στάθμες των χώρων διημέρευσης, σε εσωτερικά και εξωτερικά δάπεδα, αλλά και σε αρκετές άλλες κατασκευές, όπως σε εσωτερικούς διαχωριστικούς τοίχους, ερμάρια κλπ.

Το μέταλλο χρησιμοποιήθηκε, επίσης, στην κατασκευή των δύο νέων κλιμακοστασίων και των πυρήνων των ανελκυστήρων, που συνδέουν όλες τις στάθμες των κατοικιών.

Δημήτρης Ησαϊας – Τάσης Παπαϊωάννου