Διατηρητέα Κατοικία στη Λευκωσία

Χωρική αλληλουχία

Η αρχιτεκτονική μελέτη αφορά στην ανακαίνιση διατηρητέας κατοικίας του 1904 και την κατασκευή μιας σύγχρονης προσθήκης. Κύριο μέλημα του σχεδιασμού ήταν η επαναφορά της κατοικίας στην αρχική της μορφή, με το εσωτερικό των χώρων να παραμένει σχετικά αδιαίρετο και την ημιυπαίθρια ζώνη να καθίσταται κεντρικός πυρήνας της σύνθεσης.

Ιστορική τυπολογία

Η ιστορική κατοικία ακολουθούσε τη συμβατική τυπολογία της εποχής της, όπου η οργάνωση συγκροτείται γύρω από τρεις κυρίως χώρους: Έναν πρώτο χώρο, ο οποίος συναντάται κατά την είσοδο, έναν κεντρικό -αναφερόμενο και ως “ηλιακό“- ο οποίος διαθέτει νότιο προσανατολισμό και θεωρείται εξωτερικός και μια δίχωρη αίθουσα αριστερά του, η οποία χωρίζεται στη μέση με χαρακτηριστική καμάρα. Δεξιά του ηλιακού παρατίθεται ένας επιπλέον χώρος παρόμοιου μεγέθους. Χαρακτηριστικό της συγκεκριμένης τυπολογίας είναι η συνεχόμενη αλληλουχία χώρων ως ο μόνος τρόπος κίνησης εντός της κατοικίας, Καθώς και η απουσία προκαθορισμένων χρήσεων, με το κάθε δωμάτιο να φιλοξενεί πολλαπλά γεγονότα.

Χωρική οργάνωση

Η προσθήκη αποτελείται από δύο ανεξάρτητες κτιριακές δομές οι οποίες χωροθετούνται εκατέρωθεν της προέκτασης του ηλιακού προς την αυλή, ως συνέχεια της υφιστάμενης οικίας προς τον νότο. Πρόθεση ήταν οι δύο προσθήκες να ενισχύσουν τη σχέση παλιού και νέου μέσω της συμμετοχής τους στις διαδοχικές εναλλακτικές χωρικές εμπειρίες διαμέσου των διαφόρων δωματίων. Στην ανατολική προσθήκη, σε άμεση σχέση με τη δίχωρη αίθουσα, τοποθετείται το κυρίως υπνοδωμάτιο που περιλαμβάνει επιμέρους χρήσεις όπως υγιεινής και γυμναστικής, οι οποίες χωροθετούνται στο ισόγειο και στο μεσοπάτωμα και διαχωρίζονται με υαλοπίνακες και κουρτίνες. Η δυτική προσθήκη φιλοξενεί μια κοινόχρηστη ζώνη -ελαφρώς βυθισμένη από τη στάθμη του ισογείου- και δύο υπνοδωμάτια σε μεσοπατώματα.

Ειδικές κατασκευές

Τα τρία επίπεδα μπορούν να απομονώνονται προσφέροντας ιδιωτικότητα ή να έχουν μια απρόσκοπτη πανοραμική οπτική επαφή με την υπόλοιπη κατοικία και την αυλή. Πτυσσόμενα σκίαστρα εξωτερικά και κουρτίνες εσωτερικά μπορούν να διαφοροποιήσουν την αμφίδρομη σχέση εσωτερικού και εξωτερικού, αλλά και τις σχέσεις μεταξύ των χώρων. Παράλληλα, σε συνάρτηση με την καθημερινότητα των ενοίκων, μεταβάλλουν την αισθητική του κτιρίου και επαναπροσδιορίζουν τους τρόπους κίνησης εντός της κατοικίας και προς την αυλή.