Ξύλινη διπλοκατοικία στην Aix-en-Provence

Το έργο αφορά στον σχεδιασμό δύο ανεξάρτητων κατοικιών που αποτελούν ενιαίο σύνολο. Μια οικογένεια από την Aix-en-Provence που ζει στο εξωτερικό, διατηρώντας στενούς δεσμούς με τον τόπο καταγωγής της, ζήτησε την κατασκευή δύο σύγχρονων κατοικιών οι οποίες να μπορούν να στεγάζουν μέρος ή το σύνολό της. Δύο ανεξάρτητες κατοικίες με μεγάλη λειτουργική ευελιξία: εν μέρει για ιδιοχρησία, εν μέρει ή εξ ολοκλήρου προς ενοικίαση, μόνιμη ή εποχιακή, με τη δυνατότητα μελλοντικών επεκτάσεων.

Μια ξύλινη στέγη με ξεχωριστό σχεδιασμό

Η αρχιτεκτονική επίλυση επικεντρώνεται στον σχεδιασμό μιας απλής, ομοιόμορφης ξύλινης στέγης η οποία ενοποιεί τα επιμέρους χαρακτηριστικά του κτιριολογικού προγράμματος: μια τόσο ισχυρή «χειρονομία», στην κλίμακα του οικοπέδου, η οποία να υποστηρίζει αρχιτεκτονικά τόσο τις δύο κατοικίες όσο και τις μελλοντικές τους επεκτάσεις. Το αρχέτυπο που ανακαλείται είναι εκείνο του προστατευτικού καλύμματος, μια «κοινή στέγη» για ολόκληρη την οικογένεια (τρεις γενιές κάτω από την ίδια στέγη). Καλύπτει, ενοποιεί και προστατεύει, απελευθερώνοντας την αρχιτεκτονική και τις λειτουργίες της.

Ογκοπλαστική διάρθρωση

Η αμφισημία του έργου βρίσκεται στον διάλογο ανάμεσα στη στέγη «εκτός κλίμακας» και τον ελεύθερο κατακερματισμό των όγκων κάτω της, ώστε να ταιριάζουν ακριβώς με την κλίμακα μιας κατοικίας. Η σχέση ανάμεσα στο μέσα και το έξω αποκτά ιδιαίτερο χαρακτήρα, με τον κατακερματισμό και την προσθήκη όγκων. Οι κατοικίες περιλαμβάνουν διαφορετικές λειτουργίες που εκφράζονται μέσα από ένα απλό παιχνίδι με τους όγκους (προσθήκη, αντιπαραβολή, μετάθεση) το οποίο δημιουργεί πολλαπλά σενάρια ζωής και αμφισβητεί τα όρια εσωτερικού και εξωτερικού χώρου. 

Σχεδιασμός της κάτοψης

Ο σχεδιασμός της κάτοψης και η σύνθεση είναι αποτέλεσμα μιας προσεκτικής ανάγνωσης του οικοπέδου, το οποίο είναι επίπεδο και έχει προσανατολισμό από την ανατολή προς τη δύση. Η αρχιτεκτονική έκφραση αντανακλά τις φυγές και την ποιότητα του φωτισμού της τοποθεσίας. Η στέγη υψώνεται προς τα δυτικά για να πλαισιώσει το εκτεταμένο τοπίο. Κάτω της βρίσκεται η κυρίως κατοικία, διώροφη. Στο κεντρικό της τμήμα η στέγη χαμηλώνει, για να μειώσει τη γραμμικότητα και το μέγεθός της. Εκεί, βρίσκονται χρήσεις υποδοχής και parking στον ημιυπαίθριο χώρο ανάμεσα στις δύο κατοικίες. Τέλος, στα ανατολικά η στέγη ανασηκώνεται πάλι προς τον καλό προσανατολισμό για το δεύτερο διαμέρισμα, τονίζοντας την αυτονομία του από το υπόλοιπο συγκρότημα.

PAN Architecture