Το κτίριο καθορίζεται από τον κατασκευαστικό του κάναβο, ο οποίος οργανώνει τους χώρους και τις επιμέρους λειτουργικές ενότητες, καθώς και την ίδια την όψη.

Οι κύριοι χώροι της κατοικίας συγκεντρώνονται στον όροφο, αφήνοντας το ισόγειο για τις προσβάσεις και μία περιοχή πολλαπλών χρήσεων. Στον όροφο, η κατοικία χωρίζεται σε τρεις λειτουργικές ζώνες. Οι δύο πλευρές, των οποίων οι τοίχοι θεωρούνται ως χρηστικά δοχεία, φιλοξενούν τις εξυπηρετήσεις και τους ιδιωτικούς χώρους, ενώ η κεντρική λωρίδα γίνεται αντιληπτή ως ανοιχτή περιοχή που επεκτείνεται προς τα έξω.

Το ισόγειο περιλαμβάνει την κύρια είσοδο, το κλιμακοστάσιο, εξυπηρετήσεις και δύο μεγάλες βεράντες. Η πρώτη χρησιμοποιείται για την είσοδο και το πάρκινγκ, ενώ η δεύτερη, που γίνεται άλλος ένας από τους χώρους της κατοικίας, λειτουργεί ως πολυχρηστικός χώρος φαγητού και καθιστικού, σε σχέση με τον κήπο και την πισίνα.

Η υλικότητα του κτιρίου περιορίζεται στη χρήση του μπετόν, ως εκφραστικού στοιχείου του δομικού συστήματος: Εμφανές μπετόν βρίσκεται στον σκελετό του κτιρίου, ενώ τσιμεντότουβλα είναι το υλικό για τα στοιχεία πλήρωσης, που φαίνονται επίσης στο εσωτερικό.